Gazze Şeridi'nde yaşananlar, insanlık tarihinin en karanlık sayfalarından birini yazıyor adeta. 650 binden fazla çocuk, açlığın pençesinde kıvranırken, bir yandan da bombaların gölgesinde hayata tutunmaya çalışıyor. Durum o kadar vahim ki, BM yetkilileri bile 'sessiz soykırım' ifadesini kullanmaktan çekinmiyor.
Çocukların Gözyaşları Dinmiyor
Yıkıntılar arasında oyun oynayacak çağda olmaları gerekirken, minik bedenleri açlığın ve hastalıkların pençesinde. Anneler, çocuklarını bir dilim ekmeğe hasret büyütüyor. Babalar ise çaresizlikten kıvranıyor. 'Bir tabak yemek bulabilsek' diye fısıldıyorlar karanlıkta.
Rakamlar ürkütücü:
- Her 10 çocuktan 9'u yetersiz besleniyor
- Hastanelerde ilaç yok, doktorlar çaresiz
- Okullar ya yıkıldı ya da sığınak haline geldi
Uluslararası Toplum Sessiz
Dünya, bu insanlık dramına karşı adeta kulaklarını tıkamış durumda. Yardım konvoyları engelleniyor, temel ihtiyaçlar bile ulaştırılamıyor. BM'nin son raporu, durumun 'felaket' boyutlarında olduğunu ortaya koyuyor ama kimse parmağını oynatmıyor.
Gazze'de yaşananlar, modern dünyanın yüzleşmesi gereken bir utanç tablosu. Çocuklar ölüm kuyruğunda beklerken, uluslararası diplomasi koltuklarında oturmayı tercih ediyor. Peki bu sessizlik ne zaman bozulacak? İnsanlık olarak ne kadar daha seyirci kalacağız?
