Gazze... Bu küçük toprak parçasında yaşananlar, artık sıradan haber başlıklarının çok ötesinde. İnsanlığın yüzleşmek zorunda kaldığı en acımasız gerçeklerden biri.
Son yirmi dört saat, bölge için yeni bir trajedi sayfası daha yazdı. İsrail'in uyguladığı katı abluka nedeniyle temel gıda ve ilaçlara erişimi neredeyse imkansız hale gelen Gazze'de, açlık ve yetersiz beslenme yüzünden on üç can daha sonsuzluğa uğurlandı. Bu kayıpların içler acısı yanı? Üçü daha yaşama şansı bulamadan, oyun oynaması gereken yaşta hayata veda eden çocuklardı.
Uluslararası Toplum Nerede?
Peki, dünya bu trajedi karşısında ne yapıyor? Maalesef cevap içler acısı. Uluslararası toplumun büyük bölümü, adeta seyirci koltuğunda. Siyasi çıkarlar, insani değerlerin önüne geçmiş durumda. BM raporları bile bölgedeki durumu 'insanlık felaketi' olarak nitelendiriyor ama somut adımlar bir türlü atılamıyor.
Bölgedeki hastaneler –eğer halen ayaktaysa– temel tıbbi malzeme ve elektrikten yoksun. Doktorlar, ellerinde hiçbir şey olmadan insanları hayata tutundurmaya çalışmanın çaresizliğini yaşıyor. 'Ameliyatları mum ışığında yapmak' artık bir metafor değil, acı bir gerçek.
Sayıların Arkasındaki Yüzler
Ölen on üç kişi, sadece bir istatistik değil. Her biri, geride koca bir hayat ve yas tutan aileler bıraktı. Açlık, en acımasız ölüm şekillerinden biri. Yavaş, sistematik ve son derece acı verici. Ve bu, modern dünyanın gözü önünde yaşanıyor.
İsrail yetkilileri, ablukanın 'güvenlik endişeleri' nedeniyle uygulandığını savunuyor. Ancak, sivilleri –özellikle de çocukları– hedef alan bir kolektif cezalandırma politikasının hiçbir ahlaki veya hukuki meşruiyeti olamaz. Bu, uluslararası hukukun açık bir ihlali.
Mısır'daki Refah Sınır Kapısı'ndan yardım girişleri ise ihtiyacın yanında devede kulak kalıyor. Gelen yardımlar, organize dağıtım eksikliği ve altyapı sorunları nedeniyle ihtiyaç sahiplerine ulaşmakta zorlanıyor. Kısacası, sistem iflas etmiş durumda.
Dünya, tarih önünde büyük bir sınav veriyor. Gazze'de yaşananlara seyirci kalmak, hepimizin insanlığından bir parça eksiltiyor. Acilen etkili bir insani koridorun açılması ve bu vahşetin durdurulması gerekiyor. Yoksa her yeni gün, yeni kayıplarla hatırlanacak.
