İnsanın içini burkan o uzun ayların ardından, nihayet! Gazze semaları yeniden dualarla yankılandı. Öyle bir andı ki, kelimelerle anlatmakta zorlanıyorum doğrusu.
Cuma günü, adeta bir bahar meltemi gibi esti Gazze'ye. Aylardır hasret kaldıkları o kutsal buluşma, insanların yüzüne nadide bir gülümseme yerleştirdi. Camiler doldu taştı - tıklım tıklımdı her bir köşesi.
Manevi Bir Diriliş
Mescid-i Aksa'nın avlusu... İnsan kalabalığını görseniz, gözleriniz dolardı. Öyle bir manzaraydı ki - her biri ayrı hikaye, her biri ayrı acı taşıyan yüzlerce insan, omuz omuza verdi. Sanki tüm çekilen çileler, o anda bir nebze olsun hafifliyordu.
Yaşlısı genci, kadını erkeği... Hepsi aynı duygu seli içindeydi. Kiminin gözlerinde yaş, kiminin yüzünde huzur... İnanın, tarifi imkansız bir andı.
Zorlukları Aşarak Gelen İbadet
Aslında düşünüyorum da - bizim için sıradan olan bu ibadet, onlar için ne büyük bir mücadele. İsrail güçlerinin tüm engellemelerine rağmen, Filistinliler adeta bir direniş sergiledi. Canları pahasına da olsa, inançlarının gereğini yerine getirdi.
Şu an aklıma geliyor - o check-point'lerde bekleyen insanlar... Saatlerce süren kontroller... Ama hiçbiri yıldıramadı onları. İnanç, işte böyle bir şey olsa gerek.
- Mescid-i Aksa'da yoğun güvenlik önlemleri alındı
- İsrail askerleri her yerdeydi ama kimse korkmadı
- Kudüs'ün diğer bölgelerinden gelenler için özel izinler çıktı
Ve o an... Ezan okunduğunda her şey sustu. Sanki zaman durdu Gazze'de. Binlerce kişi aynı anda secdeye vardı - öyle bir birlik beraberlikti ki, görenleri hayran bırakırdı.
Duygular Sel Oldu
Namazdan sonra insanlar birbirine sarıldı. Gözyaşları sel olup aktı - ama bu sefer acının değil, huzurun gözyaşlarıydı. Bir kadın dedi ki: "Bizim için sadece bir namaz değil, özgürlüğümüzün sembolü bu." Haklıydı da.
Genç bir delikanlıyla konuştum, yüzünde o tarifsiz ifade... "Aylardır bunu hayal ediyordum" dedi, "işte şimdi gerçek oldu." İnsanın tüyleri diken diken oluyor, itiraf ediyorum.
Bu olay bana şunu hatırlattı: İnanç, en zor koşullarda bile insanı ayakta tutan o muazzam güç. Gazze'de yaşananlar bunun en canlı kanıtı.
Peki ya sonrası? İnsanlar dağılırken yüzlerindeki o huzur... Sanki yeni bir güçle dolmuşlardı. Belki de zor günler için yeni bir moral buldular. Kim bilir...
