Biliyor musunuz, bazı yerler vardır ki orada zamanın nasıl geçtiğini anlayamazsınız. İşte Gazze tam da böyle bir yer haline geldi. Günler birbirine karışmış durumda, saatler ise anlamsızlaşmış.
Mezarlıklar... Evet, mezarlıklardan başlamak gerekiyor belki de. Çünkü artık ölüleri gömecek yer bulmak bile neredeyse imkansız hale geldi. Toprak adeta isyan ediyor bu kadar acıyı taşımakta. Aileler sevdiklerini son yolculuklarına uğurlarken nereye defnedeceklerini bilemiyorlar.
Hayat mı, Ölüm mü?
Gazze'de yaşamak denilen şey artık ne kadar 'yaşamak' tanımlamasına uyuyor, emin değilim doğrusu. İnsanlar her an patlamaların, çatışmaların gölgesinde nefes almaya çalışıyor. Çocuklar oyun oynamayı unutmuş durumda - onlar için normal olan artık sığınaklarda zaman geçirmek.
Şöyle bir düşünün: Sabah uyandığınızda bugün hayatta kalabilecek misiniz diye endişelenmek nasıl bir duygu olmalı? Gazze halkı bu soruyla her gün yüzleşiyor.
Rakamların Arkasındaki İnsan Hikayeleri
İstatistikler soğuk geliyor kulağa, değil mi? 'Şu kadar ölü, bu kadar yaralı'... Ama unutmayalım ki her rakamın arkasında bir anne, bir baba, bir çocuk var. Bir düğünü planlayan gençler, emeklilik hayali kuran yaşlılar, okula gitmek isteyen çocuklar...
Belki de en trajik olanı, mezarlıklarda yer kalmaması. İnsan ölümün bile 'standart' bir süreç olmaktan çıktığı bir yer hayal edebiliyor musunuz? Defin işlemleri artık neredeyse bir lüks haline gelmiş durumda.
Gündelik Hayatın Yok Oluşu
- Marketlerde temel ihtiyaç maddeleri bulunmuyor
- Hastaneler kapasitelerinin çok üstünde çalışıyor
- Okullar ya kapalı ya da sığınak olarak kullanılıyor
- İnsanlar bir sonraki öğünlerini nereden bulacaklarını bilmiyor
Ve en kötüsü? Bu durumun ne zaman sona ereceğine dair en ufak bir işaret yok. İnsanlar adeta bir karanlık tünelin içinde, çıkışı görmeden yürümeye devam ediyor.
Dünya bu manzaraya ne kadar daha seyirci kalacak bilinmez. Ama şu kesin ki Gazze'de yaşananlar insanlık tarihine kara bir leke olarak geçecek. Umarım bir gün çocuklarımız bu dönemi sadece tarih kitaplarından okur ve 'Böyle şeyler nasıl yaşanmış?' diye hayret ederler.
