Gazze'de zaman adeta donmuş gibi. Her geçen saat yeni bir acı, yeni bir kayıp haberiyle sarsılıyor insanlar. Sabah'ın aktardığı son veriler ise yürek burkan cinsten.
Son yirmi dört saate damgasını vuran o korkunç rakam: kırk iki. Evet, tam kırk iki Filistinli daha bu dünyadan göçüp gitti. Kimi sabah kahvaltısını yaparken, kimi çocuğunu okula gönderirken, kimi de sadece evinin bahçesinde otururken...
Sayıların Arkasındaki İnsan Hikayeleri
Oysa rakamlar buz gibi. Arkalarında bıraktıklarıysa ateşten bir iz. Altmış üç yaralı - her biri farklı bir acının, farklı bir kaybın tanığı. Hastanelerdeki doktorların ifadesiyle "artık dayanacak güç kalmadı".
Filistin Sağlık Bakanlığı'nın açıklaması resmi kayıtlara geçti. Ama biliyor musunuz, bazen resmi açıklamalar en derin acıları anlatmaya yetmiyor. İnsanın içini acıtan o detaylar, o küçük ayrıntılar kaybolup gidiyor rakamların arasında.
Durmak Bilmeyen Şiddet Sarmalı
Bölgedeki durum giderek kötüleşiyor - bu kadar net. İsrail güçlerinin operasyonları yoğunlaştıkça, sivil kayıplar da artıyor. Uluslararası toplumun tepkisi ise, ne yazık ki, genellikle sözlü kınamanın ötesine geçemiyor.
Gazze halkı için hayat adeta bir kâbusa dönüşmüş durumda. Temiz su bulamıyorlar, elektrik kesintileri bitmek bilmiyor, hastaneler ise adeta birer savaş alanı. Doktorlar imkânsızlıklar içinde mücadele ederken, eczanelerde temel ilaçlar bile tükenmek üzere.
Peki ya çocuklar? Onlar bu korkunç tablonun en masum tanıkları. Okula gidemiyor, oyun oynayamıyor, geceleri bombaların sesiyle uyanıyorlar. Psikolojik travmaların etkisi ise belki fiziksel yaralardan daha derin, daha kalıcı olacak.
Bu insanlık dramı karşısında susmak mümkün mü? Rakamlar soğuk, gerçekler ise acımasız. Gazze'de kan akmaya devam ederken, dünya ne yazık ki seyirci kalmaya devam ediyor.
