Gece yarısına doğru Gazze semalarını aydınlatan o korkunç ışıklar, yine bildik bir kabusu haber veriyordu. İsrail ordusunun füze sesleriyle yırtılan gece, 21 ailenin sonsuza dek değişen hayatlarının başlangıcı oldu.
Resmi rakamlara göre -ki bence gerçek sayı her zaman daha fazladır- 21 Filistinli hayatını kaybetti. İçlerinde kadınlar, çocuklar... Evet, her zamanki gibi.
Yıkımın Anatomisi
Saldırıların yoğunlaştığı bölgelerde adeta kıyamet kopmuş. Han Yunus ve Refah'taki görüntüler insanın içini acıtıyor doğrusu. Parçalanmış binalar, ağlayan çocuklar, şok geçiren yetişkinler... Savaşın soğuk yüzü işte.
Yerel kaynakların dediğine göre, İsrail savaş uçakları hedefleri vururken çevredeki sivil yerleşimleri de hiçe saymış. Zaten hep böyle değil mi? 'Hedef aldık' denilen yerler aslında okullar, hastaneler, evler...
Uluslararası Sessizlik
Dünya yine seyrediyor. BM'nin o bildik 'kınama' açıklamaları gelene kadar daha kaç can gidecek acaba? Bazen düşünüyorum da, uluslararası diplomasi denen şey sadece güçlünün işine gelince mi işliyor?
Filistinli yetkililerin açıklamalarındaki o çaresizlik ses tonu her şeyi anlatıyor aslında. 'Uluslararası toplumu göreve çağırıyoruz' diyorlar ama kim dinliyor ki?
Yaralılar ve Kayıplar
Ölü sayısı 21 olarak açıklanmış ama yaralıların durumu hiç iç açıcı değil. Hastaneler zaten kapasitenin üzerinde çalışıyor. İlaç yok, ekipman yok, elektrik kesintileri had safhada.
Enkaz altından çıkarılmayı bekleyenler var belki de. Ama kim bilir, belki de en kötüsü haber alamamak. Telefonlar çekmiyor, internet kesik... İnsan sevdiklerinden haber alamamanın verdiği o tarifsiz acıyı yaşıyor.
Gözümün önüne hep o görüntüler geliyor. Bir anne çocuğunu kaybetmiş, avazı çıktığı kadar bağırıyor. Komşusu 'Allah sabır versin' diyor ama hangi sabır bu acıya yeter ki?
Bölgenin Geleceği
Bu son saldırılarla birlikte Gazze'deki insani kriz daha da derinleşiyor. Zaten yokluk içinde yaşayan insanlar şimdi bir de evsiz kalma tehlikesiyle karşı karşıya.
Uluslararası Kızılhaç yetkililerinin son açıklamaları durumun vahametini gözler önüne seriyor: 'Yardım ulaştırmakta zorlanıyoruz' diyorlar. Peki ya sonrası?
Bu kısır döngü ne zaman bitecek? Kan ve gözyaşı dinmeden, barışın sesi nasıl duyulacak? Cevabı olmayan sorular işte...
