Bir döneme damga vuran, vatan için canını ortaya koyan Kıbrıs gazilerinden biri daha aramızdan ayrıldı. 75 yaşındaki kahraman, uzun süredir mücadele ettiği sağlık sorunlarına yenik düştü.
O isim ki, 1974'te Kıbrıs'ta savaşın en çetin anlarında gösterdiği cesaretle hafızalara kazınmıştı. Şimdi ise geride bir tarih, saygıyla anılacak bir miras bıraktı.
Son Görev: Toprağa Veriliş
Cenaze töreninde duygusal anlar yaşandı. Askeri törenle uğurlanan gazimizin tabutu, Türk bayrağına sarılıydı. Sevenleri, "Vatan sağ olsun" nidalarıyla son kez selamladı onu.
Komutanlarından birinin dediği gibi: "O, sadece bir asker değil, yaşayan bir efsaneydi." Gerçekten de öyleydi. Anlattığı hatıralar, gözlerindeki o ateş hiç sönmemişti.
Geride Kalanlar Ne Diyor?
Kızı, babasını anlatırken sesi titriyordu: "Her 20 Temmuz'da bayram yapardık evde. 'Bugün vatan için nefes aldığım gün' derdi." Torunları ise dedelerinin anlattığı savaş hikayelerini asla unutamayacaklarını söylüyor.
Mahalledeki bakkal amca anlatıyor: "Sabah gazetesini alırken selam verirdi. Kim bilir kaç can kurtarmıştı, ama asla övünmezdi." İşte gerçek kahramanlık bu olsa gerek.
Askerlik arkadaşlarından biri, telefonla ulaştığımızda şunları söyledi: "Cephede yan yana savaştık. Öyle insanlar tanıdım ki... Ama onun yeri hep ayrıydı." Sözlerini tamamlayamadı.
Şimdi o kahraman, Kıbrıs'ta verdiği mücadelenin gölgesinde huzura kavuştu. Ruhu şad olsun.
