Hani bazı insanlar vardır, hayatlarıyla tarihe not düşerler ya... İşte İbrahim Karaçay da onlardan biriydi. Kıbrıs Barış Harekatı'nın o unutulmaz gazilerinden biri olarak, vatan için canını ortaya koyanlardandı.
Bugün, Lefkoşa'da hüzün ve gururun iç içe geçtiği bir gündü. Çünkü Karaçay'ın son yolculuğuna çıktığı gündü. Şehitlik ve gazilik - kim bilir ne ağır kelimeler aslında. Sırtında taşıdığı her yara, vatan için verdiği mücadelenin canlı tanığıydı adeta.
Son Veda Töreni
Tören alanında hissedilen duygu karmaşası tarif edilemez gibiydi. Bir yanda hüzün, diğer yanda böyle bir kahramanı tanımış olmanın gururu... Askeri tören düzenlenmişti - tabii ki hak ettiği şekilde. Lefkoşa Türk Belediyesi önünde toplanan kalabalık, son görevlerini yerine getirmek için oradaydı.
İnsan düşünmeden edemiyor: Böyle insanlar her gün karşımıza çıkmıyor. Onlar, ülkenin temel taşları gibi bir şey. Belediye Başkanı Mehmet Harmancı'nın dediği gibi, "Gazilerimiz bizim için çok kıymetli" - bu kadar basit ve net.
Bir Hayatın Ardından
Karaçay'ın hayat hikayesi aslında Türkiye'nin modern tarihinin bir özeti gibi. Kıbrıs Barış Harekatı'nda gösterdiği üstün hizmetler... Sonrasında Kıbrıs Türk toplumu için verdiği mücadeleler... Sanki hiç durmamış, hep çalışmış, hep savaşmış.
Cenaze namazı Lefkoşa Merkez Camii'nde kılındı. Orada hissettiğim duyguları tarif etmem zor - bir yandan kaybın verdiği burukluk, diğer yandan böyle değerli bir insanı uğurluyor olmanın o garip huzuru.
Mezarlığa giden yol boyunca düşündüm de... Belki de en acı tarafı, bu kahramanların bir bir aramızdan ayrılıyor olması. Ama şu var ki, onların bıraktığı miras hiçbir zaman unutulmayacak. İnanıyorum ki, genç nesiller Karaçay gibi gazilerin hikayelerini öğrenmeye, onlardan ilham almaya devam edecek.
İbrahim Karaçay'ın ailesine, sevenlerine ve tüm Kıbrıs Türk halkına başsağlığı diliyorum. Mekanı cennet olsun - hak ettiği gibi.
