CHP'de son günlerin en çok konuşulan davası nihayet sonuçlandı. Ankara 10. Asliye Hukuk Mahkemesi, partinin kurultayının iptali için açılan o meşhur davayı tamamen reddetti. Yani, hukuken artık önlerinde hiçbir engel kalmadı.
Davacı tarafın iddiaları oldukça sertti - kurultay çağrı sürecinde usulsüzlük olduğunu öne sürüyorlardı. Ama mahkeme bu iddiaları yerinde bulmadı. Red kararı çıkınca, parti içindeki gerilim de bir nebze olsun azalmış oldu diyebiliriz.
Asıl Şimdi Başlıyor: 39. Olağan Kurultay Yolunda
Bu davanın sonuçlanmasıyla birlikte, tüm gözler 6 Ekim'de yapılması planlanan 39. Olağan Kurultay'a çevrildi. Sanki bir maçın ilk yarısı bitmiş de asıl heyecan şimdi başlıyor gibi. Parti yönetimi rahat bir nefes aldı ama işin asıl zor kısmı şimdi geliyor.
Kurultay öncesi parti içindeki hareketlilik gözden kaçmıyor. Delegelerle yapılan görüşmeler, olası adaylık spekülasyonları - her köşede farklı bir dedikodu dönüyor. Kimi "her şey yolunda" diyor, kimi "bekleyip göreceğiz" diye mırıldanıyor.
Muhalefet Cephesinde Neler Oluyor?
Bu dava aslında sadece hukuki bir süreçten ibaret değildi. Parti içindeki bazı grupların memnuniyetsizliğinin de bir yansımasıydı. Şimdi bu grupların kurultayda nasıl bir tavır takınacağı merak konusu.
Bazı siyaset gözlemcilerine göre, bu davanın reddi parti birliği açısından olumlu bir gelişme. Ancak diğer yandan, "acaba bu tür davalar parti içi demokrasinin işleyişi hakkında soru işaretleri doğurmuyor mu?" sorusu da akıllarda dolanıp duruyor.
Şahsen düşünüyorum da, siyasi partilerdeki bu tür iç çekişmeler demokrasimizin olgunlaşma sürecinin doğal bir parçası belki de. Ama tabii ki ideal olan, bu tür sorunların mahkemelere taşınmadan çözülebilmesi.
Peki Ya Sonrası?
Kurultayda neler olacak? Kimler aday olacak? Mevcut yönetim değişecek mi? Bütün bu soruların cevabını önümüzdeki günlerde göreceğiz. Bir şey kesin - Türkiye siyasetinin bu önemli muhalefet partisinde hareketli günler bizi bekliyor.
Unutmadan söyleyeyim - bu tür parti içi süreçler aslında ülke demokrasisinin sağlığı açısından da oldukça önemli. Sağlıklı işleyen bir iç demokrasi, daha güçlü bir muhalefet demek. Ve güçlü muhalefet de, hepimizin bildiği gibi, sağlıklı bir demokrasinin olmazsa olmazı.
