
Güneşin altında parlayan bayraklar, bir kez daha vatan için canını veren bir kahramanın ardından dalgalanıyordu. Samsun'un gözyaşlarına boğulduğu o an, herkesin yüreği burkuldu. Şehit Uzman Çavuş Selami Acımaz, son yolculuğuna uğurlanırken, onun için dökülen her damla gözyaşı, vatan sevgisinin ne denli büyük olduğunu bir kez daha hatırlattı.
Tören alanına adım atan herkes, sanki zamanın durduğunu hissetti. Askerlerin dimdik duruşu, şehidin ailesinin hüzünlü bakışları ve vatandaşların sessiz çığlıkları... Hepsi, bir ağızdan "Vatan sağ olsun!" diye haykırıyordu aslında.
Son Veda
Tabutunun üzerine serilen ay yıldızlı bayrak, Selami Çavuş'un ne uğruna canını verdiğinin en büyük sembolüydü. Törene katılanlar, bir yandan gözyaşlarını tutamazken, bir yandan da gururla izliyordu bu son veda anını. Kimi zaman dualar, kimi zaman da sessizlik hakim oldu alana.
"Vatan için ölmek, şereflerin en büyüğüdür" derler ya, işte tam da o an yaşandı. Selami Çavuş'un ailesi, belki de en zor anlarını yaşıyordu ama bir o kadar da gururluydu. Çünkü onların evladı, bu topraklar için canını vermişti.
Samsun'un Kalbi
Samsun, o gün farklı bir enerjiyle doluydu. Sokaklar, caddeler, her yer şehidin hatırası için bir araya gelen insanlarla doluydu. Kimi elinde bayrak, kimi gözlerinde yaş, kimi de yüreğinde büyük bir acıyla gelmişti törene. Şehrin kalbi, adeta şehit için atıyordu.
Askerlerin omuzlarında taşınan tabut, herkesin içinde derin bir sızı bıraktı. Belki de en çok da, "Keşke bu törenler hiç olmasa" diyenlerin yüreği burkuldu. Ama biliyoruz ki, bu topraklar, şehitlerin kanıyla sulandı. Ve Selami Çavuş da, bu kutsal vazifeyi yerine getirenlerden biri oldu.
Törenin ardından, şehidin naaşı, doğduğu topraklara son kez uğurlandı. Samsun, bir kez daha şehidine sahip çıktı. Ve herkes, bir kez daha anladı ki, bu vatan için canını verenler asla unutulmayacak.