Diyarbakır'da bir grup yüreği güzel insan, dünyanın gözü önünde yaşanan o insanlık dramına bigane kalamadı. Gazze'deki kardeşlerimizin çektiği acılar, bu toprakların evlatlarını harekete geçirdi adeta.
Öyle ki, onlar için sadece dua etmek yetmedi. Ellerini taşın altına koydular, samimi bir dayanışma kampanyası başlattılar. Bu, sıradan bir yardım kampanyası değil, yürekten kopup gelen bir kardeşlik çığlığıydı aslında.
Bir Avuç İnsanın Dokunduğu Hayatlar
Kampanyanın organizatörlerinden biri olan Mehmet -soyadını vermek istemedi, 'önemli olan benim kim olduğum değil' diyor- anlatıyor: "Gazze'de yaşananları televizyonda izlerken içim parçalanıyordu. Oturup seyredemezdim artık. Birkaç arkadaşı aradım, 'bir şeyler yapmalıyız' dedim."
Ve işte o 'bir şeyler', kısa sürede kar topu gibi büyüdü. Mahalle bakkallarından esnaf dostlara, ev hanımlarından üniversiteli gençlere kadar herkes bu dayanışma halkasına katıldı. Toplanan yardımlar, insani yardım kuruluşları aracılığıyla Gazze'ye ulaştırılmak üzere hazırlandı.
Yürekler Arasındaki Köprü
Aslında bu kampanyanın belki de en çarpıcı yanı, toplanan maddi yardımlardan ziyade o samimi mesajlardı. Diyarbakırlı bir lise öğrencisinin yazdığı mektup, her şeyi özetliyordu sanki: "Sizin acınız bizim acımız, sevinciniz bizim sevincimiz. Unutmayın, yalnız değilsiniz."
Kampanya koordinatörü -adını söylemekten imtina ediyor, 'bireysel kahramanlık değil, kolektif dayanışma önemli' diye ısrar ediyor- ekliyor: "İnsan bazen dünyanın öbür ucundaki bir kardeşinin acısını yüreğinde hissedebiliyor. İşte bu his, bizim için her şeyden değerli."
Bu dayanışma ruhu, sınırları aşan bir kardeşlik köprüsü kurdu adeta. Diyarbakır'dan yükselen bu insani ses, umudun asla tükenmeyeceğini bir kez daha hatırlattı herkese.
