İstanbul Adliyesi'nde bugün gerçekleşen duruşma, beklenmedik bir gelişmeye sahne oldu. Ayşe Barış hakkındaki tutuklama kararı -neredeyse herkesi şaşırtacak şekilde- kaldırıldı. Mahkeme salonundaki gergin bekleyiş, savunma ekibinin yüzündeki tebessümle son buldu.
Olay şöyle gelişti: Savcılık, tutuklama talebinde ısrarcıydı ama savunma avukatları öyle sağlam argümanlar sundular ki... Hakimler de etkilendi doğrusu. Zaten adalet de böyle bir şey - her iki tarafı da dinlemek gerekiyor.
Savunma Ekibinden Kritik Hamle
Savunma avukatlarının sunduğu deliller ve yaptıkları etkileyici konuşmalar, mahkeme heyetini derinden etkiledi. Öyle ki, duruşma sırasında savcılığın tutumu bile yumuşama eğilimi gösterdi. Avukatların üzerine basa basa vurguladığı bazı teknik detaylar vardı ki - sanırım işin dönüm noktası da bu oldu.
Mahkeme heyeti, nihayetinde şu karara vardı: Tutuklama şartları artık mevcut değil. Yani o meşhur 'şüphe' unsuru yeterince güçlü görünmüyordu. Hani derler ya, 'şüpheden sanık yararlanır' - işte tam da o prensip burada işledi.
Adliye Koridorlarında Heyecanlı Bekleyiş
Karar açıklanmadan önce adliye koridorlarında hissedilen gerginlik neredeyse elle tutulur gibiydi. Aile üyeleri, avukatlar, basın mensupları... Herkes aynı sorunun cevabını bekliyordu: 'Ne olacak şimdi?'
Kararın açıklanmasıyla birlikte ise -inanın- bazılarına inanamadı. Kimi sevinç gözyaşları dökerken, kimi de bu kadar hızlı bir karar değişikliği beklemiyordu açıkçası. Adliye önünde yaşanan bu duygusal anlar, aslında hukukun nasıl da insani boyutları olduğunu bir kez daha hatırlattı hepimize.
Peki ya sonrası? Ayşe Barış serbest, ama dava devam ediyor. Yargılama süreci sürecek elbette. Fakat artık tutuksuz yargılanacak. Bu da demek oluyor ki, hukuk mücadelesi farklı bir boyuta taşındı.
Hukukçulara göre bu karar, benzer davalar için de emsal teşkil edebilir. Zira tutuklama kurumunun bir ceza değil, bir tedbir olduğu bir kez daha vurgulanmış oldu. Neticede, adalet terazisi dengeli çalıştı - en azından bugün için.
