İstanbul'da görülen bir davada, AK Parti'nin eski milletvekili Hüseyin Kocabıyık hakkında karar açıklandı. 16 Aralık 2025 tarihinde sonuçlanan duruşmada mahkeme, Kocabıyık'ı 'Cumhurbaşkanı'na hakaret' suçundan mahkum ederek hapis cezasına çarptırdı ve tutuklu bulunduğu sürenin de göz önüne alınmasıyla tahliyesine karar verdi.
Mahkeme Kararı ve Cezanın Detayları
Davanın görüldüğü İstanbul 46. Asliye Ceza Mahkemesi, sanık Hüseyin Kocabıyık'ın sosyal medyada yaptığı paylaşımlar nedeniyle yürütülen soruşturma kapsamında verdiği kararla dikkat çekti. Savcılık, Kocabıyık hakkında 'İftira' ve 'Cumhurbaşkanı'na hakaret' suçlarından 2 yıldan 8 yıla kadar hapis cezası istemişti.
Mahkeme heyeti, yapılan yargılama sonucunda Kocabıyık'ı sadece 'Cumhurbaşkanı'na hakaret' suçundan sorumlu buldu. Sanığa, bu suçtan dolayı 2 yıl 5 ay 5 gün hapis cezası verilmesine hükmetti. Kararın ardından, tutuklu geçirilen süre de dikkate alınarak Kocabıyık'ın tahliye edilmesi kararlaştırıldı.
Duruşma Süreci ve Savunma
Davanın ilk duruşması bugün gerçekleşti. Tutuklu sanık Hüseyin Kocabıyık, duruşmaya SEGBİS (Ses ve Görüntü Bilişim Sistemleri) aracılığıyla katıldı. İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı'nca yürütülen soruşturmada, Kocabıyık'ın sosyal medya hesaplarından Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'a yönelik olduğu iddia edilen paylaşımların ele alındığı belirtildi.
Savunma tarafı, iddialara ilişkin görüşlerini mahkemeye sundu. Mahkeme, tüm delilleri ve savunmaları değerlendirdikten sonra nihai kararını açıkladı.
Kararın Hukuki Sonuçları ve Tahliye
Mahkemenin verdiği ceza, kesinleşmesi halinde infaz edilecek. Ancak, kararın temyiz incelemesinden geçme hakkı bulunuyor. Tahliye kararı ise derhal uygulamaya konuldu. Bu kararla birlikte, tutukluluk süresi cezadan sayılan Kocabıyık, mahkeme salonundan çıkar çıkmaz özgürlüğüne kavuştu.
Eski milletvekili hakkındaki bu dava, sosyal medya paylaşımlarının hukuki sorumluluğu ve cumhurbaşkanına hakaret suçu kapsamında Türkiye'deki yargı pratiğine dair önemli bir örnek teşkil ediyor. Kararın, benzer içerik üreten kişiler açısından da emsal niteliği taşıyabileceği değerlendiriliyor.
