Berlin'deki dev sahne, inanılmaz bir final için ışıldıyordu. Ve 12 Dev Adam, hiç olmadığı kadar büyüktü. Almanya'ya karşı 83-77'lik skor? Sadece bir sayı değil, bir tarih yazısıydı adeta. Heyecan, final sireninin çalmasına dakikalar kala zirve yapmıştı.
Maçın gidişatı öyle inişli çıkışlıydı ki, izleyenlerin kalbi yerinden çıkacak gibi oluyordu. Son periyot... Son iki dakika... Her savunma, her hücum, altın değerindeydi. Türkiye, soğukkanlılığını asla kaybetmedi. Faul atışlarındaki o dinginlik, sahada kurulan o disiplin, gerçekten takdiri hak ediyordu.
Bir Ülkenin Gururu: Gümüşün Parıltısı
Madalya töreninde göğüsleri kabartan o an... Gümüş madalya boyunlara asılırken, aslında her bir oyuncunun alnına zafer yazılıyordu. Avrupa'nın ikincisi olmak, hele ki böyle bir turnuvada, hafızalardan asla silinmeyecek bir başarı. Bu takım, sadece sahadaki performansıyla değil, yüreğiyle de oynadı.
Almanya deplasmanında, on binlerce rakip taraftarın önünde bu sonucu almak her babayiğidin harcı değil. Takım, adeta bir ruha büründü; birlik olmanın, pes etmemenin ve Türk sporunun sınır tanımaz gücünün canlı bir kanıtıydı.
Bu genç kadroyla, gelecek çok daha parlak görünüyor. Bugün gümüş, yarın... Kim bilir? Belki de altının parıltısı bu iştahı iyice kabartmıştır. Türk basketbolu, dünyaya bir kez daha 'biz buradayız' dedi. Ve çok gür bir sesle duyurdu!
