Şükrü Saracoğlu Stadı dün akşam sıradan bir maç gününün çok ötesinde bir duygu yoğunluğuna sahne oldu. Sahadaki mücadelelerden çok daha farklı, yürekleri ısıtan bir tablo vardı ortada. Sarı-lacivertli efsanelerden biri, yıllarını verdiği kulüpten ayrılmak üzereydi ve bu son dans taraftarla buluşma anlamına geliyordu.
Tam bir kalp meselesiydi yaşanan. Tribünler, on yıllardır süren bir sevdaya son noktayı koymak üzere toplanmış binlerce taraftarla doluydu. Herkes, kulübün modern dönem sembollerinden birini son kez alkışlama, ona teşekkür etme fırsatını kaçırmak istememişti. Ortalık, hüzün ve gurur karışımı tuhaf bir duyguyla kaplıydı.
Ve o an geldi. Saha kenarında belirdiğinde, stadyum adeta nefesini tuttu. Ardından patlayan alkış sesleri, İstanbul gecesinin sessizliğini yırtıp geçti. Bu, sadece bir oyuncunun transferi değil, bir dönemin, birçok anının ve sayısız zaferin vedasıydı. Gözlerde biriken yaşlar, aslında kaybedilen bir gol ya da puan değil, artık bir daha izlenemeyecek o sihirli dokunuşlar için dökülüyordu.
Bir Jenerasyonun Idolu Sahneye Veda Ediyor
Onu izleyerek büyüyen, onun attığı gollerle sevinen, mücadeleci ruhuyla gururlanan bir jenerasyon için bu veda, aynı zamanda kendi gençliğinden bir parçayı uğurlamak gibiydi. Sosyal medyada bir sel gibi akan mesajların çoğu da zaten bunu anlatıyordu: "Çocukluğum gidiyor", "Fener'in o eski güzel günlerinin son tanığı".
Kulüp yönetimi de bu önemli anı es geçmemiş, her detayı düşünülmüş özel bir organizasyona imza atmıştı. Sadece bir mikrofon konuşması değildi olan. Dev ekranlarda yıllar içinden derlenen highlight'lar, unutulmaz goller, kupa kutlamalarındaki o çılgın anlar… Hepsi, adeta bir belgesel titizliğiyle sunuldu taraftara. İnsan ister istemez, "Vay be, neler yaşanmış, neler görülmüş" diye düşünmeden edemiyordu.
Gelecek Planları ve Miras
Peki ya sonrası? Futbolu bırakan bir efsane için en çok merak edilen şey: "Şimdi ne yapacak?" Kendisi yaptığı açıklamalarda, kulüple olan bağını koparmayı asla düşünmediğinin altını çizdi. Yönetimde, teknik kadroda veya akademide bir rol üstlenmek için şimdiden görüşmelere başlandığı söylentiler arasında. Yani aslında bu bir 'hoşçakal' değil, belki de 'merhaba'nın bir başka şekli.
Onun bıraktığı miras ise paha biçilemez. Sadece istatistiklerdeki gol sayıları v asistlerle değil, profesyonellik anlayışı, genç oyunculara rol model oluşu ve o sarı-lacivertli formayı taşırken asla ödün vermediği saygınlıkla ölçülüyor. Yerine oynayacak olan genç yeteneklerin önünde duran bar, epey yüksekte!
O gece, son sözü söyleyen yine taraftar oldu. Toplu halde söylenen marşlar, açılan pankartlar ve sallanan şallar, sadece bir veda değil, aynı zamanda bir teşekkürdü. "Seni asla unutmayacağız" mesajı, stadyumun duvarlarında yankılandı. Futbol böyle bir şey işte; bazen acımasız olsa da, böyle anlarda insanı insan yapan tüm duyguları ön plana çıkarıveriyor.
