Fenerbahçe taraftarının yüreği son haftalarda iyice sıkışmış durumda. Takımın sahada sergilediği oyun, beklentilerin çok ama çok altında kalıyor. Adeta bir enerji krizi yaşayan sarı-lacivertliler, sahadan ışık vermek bir yana, neredeyse karanlıkta el yordamıyla ilerliyor gibiler.
Son maçlardaki performansı değerlendirirken insan ister istemez soruyor: Bu takım daha ne kadar böyle devam edebilir? Oyuncular sahada koşuyorlar evet, ama o koşuşta bir amaç, bir strateji, bir tutku görmek neredeyse imkansız. Top bir oyuncudan diğerine geçiyor ama ileriye dönük bir fikir, yaratıcı bir hamle gelmiyor.
Savunma Alarm Veriyor
Defans hattındaki dağınıklık ise apayrı bir dert. Rakip forvetlere adeta davetiye çıkartıyorlar. Her topu kurtaramayacakları bir pozisyona sokuyorlar kendilerini. Kaleci ise çoğu zaman çaresiz, yapayalnız kalıyor.
Orta sahada ise durum daha vahim. Top çalma, pres yapma, oyun kurma gibi temel görevlerin neredeyse hiçbiri yerine getirilemiyor. Rakip oyunculara adeta saygı duruşunda bulunurcasına alan tanınıyor.
Forvette İse Iskalar Bitmiyor
Gol pozisyonları diye bir şey var tabii, ama onları değerlendirmek kimin haddine! Net pozisyonlar, altın fırsatlar, ıskalanıyor bir bir. Forvet oyuncularının form durumu içler acısı. Kimi sakatlıklardan yeni çıkmış gibi, kimi ise sahada olmaktan bile mutsuz görünüyor.
Peki ya teknik ekip? Onlar da tribündeki taraftar kadar çaresiz mi kalıyor sahada, yoksa izlediğimiz oyun planlanmış bir stratejinin mi sonucu? Bu sorunun cevabını vermek gerçekten zor.
Taraftar ise çıldırmak üzere. Sosyal medyada eleştiriler ardı arkasına geliyor. Stadı dolduran binlerce insan, her hafta umutla tribünlere koşuyor ama eve dönerken yüzleri asık, yürekleri buruk.
Gelecek haftalarda düzelecek mi bu durum? Kimse kesin bir şey söyleyemez. Ama şu bir gerçek: Böyle devam etmek, bu büyük kulübün tarihine ve taraftarına yapılacak en büyük saygısızlık olur. Değişim şart. Hem de derhal.
