Fenerbahçe'nin kamp atmosferi bugünlerde her zamankinden daha hareketli, ama nedense içinde hafif bir tedirginlik de var. Sanki bir şeyler tam olarak yolunda gitmiyor gibi. İsmail Kartal, yüzündeki o her zamanki kararlı ifadeyle antrenmanları yönetiyor, evet, ama gözlerindeki o derin odaklanmada küçük bir endişe fark etmemek mümkün değil.
Sebep mi? Takım, ligdeki zorlu mücadelesine kaldığı yerden devam etmek için hazırlanırken, kadroda kritik bir ismin yokluğu herkesi düşündürüyor. Adeta bir orkestranın en önemli enstrümanı çalmıyor ve bu, bestedeki uyumu bozma potansiyeli taşıyor.
Planları Altüst Eden Yokluk
İsmail Kartal'ın ofansif dengeleri kurarken üzerine basa basa güvendiği, hücum hattının vazgeçilmez parçalarından biri sahalarda yok. Bu eksiklik sadece bir oyuncunun yokluğundan ibaret değil; aynı zamanda taktiksel bir boşluk ve oyun kurma mekanizmasında potansiyel bir aksama anlamına geliyor.
Hani derler ya, 'olması gereken yerde olmamak' diye... İşte tam da bu his. Taraftar tribünlerde onun için tezahürat yapmayı beklerken, şimdi o boşluğu kimin dolduracağını merakla izliyor. Kim bilir, belki de bu fırsatı değerlendirecek bir başka yıldız arkasında parlayacak. Futbol böyle bir şey sonuçta; beklenmedik anlar, sürpriz kahramanlar yaratır.
Maça sayılı saatler kala, Kartal'ın son antrenmanlarda farklı denemelere girdiği konuşuluyor. Kimi forvette oynatılıyor, kimi kanatlara çekiliyor... Sanki bir bulmaca çözer gibi, en doğru parçaları yerine oturtmaya çalışıyor. Bu arayış, takımın ne kadar dinamik ve çok yönlü olduğunu da gösteriyor aslında. Tek bir oyuncuya bağımlı değiller, ama yine de onun yokluğu hissediliyor.
Saha Dışı Dinamikler ve Bekleyiş
Kulüp içindeki konuşmalara kulak misafiri olabilseydiniz, muhtemelen hem endişenin hem de inancın bir arada olduğunu duyardınız. Yönetim, oyuncunun durumuyla yakından ilgileniyor ve dönüşü için gereken tüm süreçleri titizlikle yönetiyor. Taraftarlar ise sosyal medyada hem desteğini gösteriyor hem de alternatif senaryoları tartışıyor.
Peki ya oyuncunun kendisi? Muhtemelen takım arkadaşlarının başarısı için içten bir desteği vardır, ama aynı zamanda sahalara dönmek için sabırsızlandığı da kesin. İyileşme sürecindeki her adım, onu sahaya biraz daha yaklaştırıyor. Ve o gün geldiğinde, tribünlerin sesi çok daha gür çıkacak.
Futbolun belki de en güzel yanı bu: Hiçbir eksik kalıcı değil, hiçbir zorluk sonsuz sürmüyor. Bugün yok olan, yarın daha güçlü bir şekilde geri dönebilir. Fenerbahçe de bu sınavdan güçlenerek çıkacak, emin olun. Geriye kalan tek şey, beklemek ve destek olmak.
