İşte size sahiden ilginç bir itiraf! Žalgiris'in başındaki isim Franjo Ivanovic, dün geceki unutulmaz galibiyetin ardından ağzındaki baklayı nihayet çıkardı. Fenerbahçe'yi avucunun içi gibi bildiklerini, hatta onlara adeta nefes aldırmadıklarını söylüyor. Oldukça iddialı, kabul ediyorum ama arkasında da ciddi bir analiz var.
"Biz onları çok iyi analiz ettik," diyor Ivanovic, gözlerinde o tipik, kazanmış teknik adam ışıltısıyla. "Hangi pozisyonlarda rahatsız olduklarını, hangi oyunculara baskı uygulandığında hata yaptıklarını biliyorduk. Stratejimiz tam olarak buydu: hataya zorlamak." Ve işe de yaramış görünüyor. Sahada sarı-lacivertliler bir türlü istedikleri oyunu kuramadılar, değil mi?
Devler Ligi'nde Bir Destan: Žalgiris
Kim tahmin edebilirdi ki? Litvanya temsilcisi, İstanbul devine karşı sahadan galibiyetle ayrılacak. Futbol işte böyle bir şey; bazen istatistikler, kadro değerleri hiçbir şey ifade etmiyor. Ivanovic'in deyimiyle, "futbolun güzelliği" burada zaten. Taraftar olarak belki bunu kabullenmek zor ama takımınızın kurguladığı oyun, rakip teknik ekip tarafından adeta deşifre edilince ortaya böyle sürpriz sonuçlar çıkabiliyor.
Peki, nasıl başardılar? Anlatmaya devam ediyor Ivanovic: "Orta sahada onlara hiç alan bırakmadık. Topu kaptırdıkları anda üzerlerine çullandık. Hızlı hücumlarla da ceza sahasına girmeye çalıştık." Klasik bir 'avcı' takım oyunu. Savunma hatlarından çıkan topu hızlıca ileriye taşıma, organize olamamış defansı yakalama... İşte Žalgiris'in altın formülü buydu.
Fenerbahçe'nin oyun kurucularına yapılan yoğun pres, maçın belki de en kritik noktasıydı. Sürekli üzerlerinde bir baskı hisseden yıldız oyuncular, istedikleri gibi topu oynatamadılar. Bu da haliyle hücumdaki etkinliği düşürdü. Ivanovic, "Onların en yaratıcı oyuncularını mümkün olduğunce sıkıştırdık. Özgür kalmalarına izin veremezdik," diye ekliyor. Vermediler de zaten.
Zaferin Ardındaki Psikoloji
Böyle bir maça çıkarken takımınıza nasıl bir moral, nasıl bir özgüven aşılarsınız? Ivanovic, bu soruya net bir cevap veriyor: "Kimsenin bizi favori görmemesi, bize bir özgürlük alanı yarattı. Kaybedecek bir şeyimiz yoktu. Fenerbahçe ise sürekli kazanmak zorunda olmanın ağır baskısını taşıyordu." Psikolojik üstünlük işte tam olarak burada devreye giriyor. Beklentisi düşük olan, rahat oynar.
Sonuç olarak? Sahada her şey teoriye uygun ilerlemiş. Žalgiris, Fenerbahçe'yi kendi oyun alanlarında boğmuş, istediklerini yaptıramamış. Ivanovic, "Takımım inanılmaz bir iş çıkardı. Taktik disiplin mükemmeldi. Her oyuncu, kendisine verilen görevi harfiyen yerine getirdi," diyerek ekibini selamlıyor. Haklı bir gurur tabii.
Bu maç, bir kez daha gösterdi ki futbol sadece yıldız oyunculardan ibaret değil. İyi bir plan, sıkı çalışma ve inanç, bazen pahalı kadroları devirebiliyor. Fenerbahçe taraftarı için hayal kırıklığı oldu ama Žalgiris ve Ivanovic için tarihi bir geceydi. Bakalım rövanşta neler olacak?
