Tamam, itiraf zamanı. Inter'de işler tam istediğimiz gibi gitmiyor – bunu saklamanın anlamı yok. Sahada daha iyi olmak, çok daha iyi olmak zorundayız. Neden mi? Çünkü buradaki standartlar, 'eh, idare eder' demeye asla müsaade etmiyor.
Son maçlar... Of, o son maçlar bize acımasız bir ayna tuttu adeta. Rakip ceza sahasına girişlerimiz, topu saklama becerimiz, hatta en basiti paslarımız... Hepsi bir yerlerde tıkanıyor. Tıpkı trafikte kaldığınız ama bir türlü hareket edemediğiniz o sinir bozucu anlar gibi. İşte oradayız.
Škriniar ise bu duruma son derece net bir çözüm öneriyor: Kafa down! Evet, yanlış duymadınız. Daha fazla çalışmak, antrenman sahasında kendimizi paralarcasına efor sarf etmekten başka çaremiz yok. Kolaycılığa kaçmak, bahanelerin arkasına sığınmak gibi bir lüksümüz bulunmuyor.
Peki ya hedef? Aslında çok basit: Bir sonraki maça bir öncekinden katbekat güçlü çıkmak. Her hafta, her antrenman, üzerine koyarak ilerlemek. Bu, klişe bir futbolcu lafı gibi gelebilir kulağa ama Škriniar'ın tonundaki o ciddiyet, sıradan bir basın toplantısı gevezeliği olmadığını anlatıyor bize. Sanki içten içe yanıyor... Takımın potansiyeline olan inancı tam, ama bu inancı harekete geçirememenin verdiği bir huzursuzluk var.
Sonuç olarak, Inter için kritik bir öz eleştiri ve yeniden yapılanma vaktidir. Taraftarın gözü üzerlerinde – ki zaten Inter taraftarının sabrıyla övündüğü söylenemez. Škriniar'ın bu çağrısı, sadece bir oyuncunun sözleri değil; bir uyanış, bir silkiniş manifestosu adeta. Bakalım takım arkadaşları da aynı aciliyet hissini paylaşıyor mu? Cevabı saha gösterecek.
