Geçen akşam stadı inletiyordu taraftar—o kadar coşkulu, o kadar içten bir tezahürat ki, kulaklarında çınlıyordu hâlâ. İlhan Palut, kenarda dimdik duruyordu; yüzündeki o hafif gülümseme her şeyi anlatıyordu aslında. Maç sonu mikrofona uzandığında ise kelimeler titriyordu sanki, duygusallığı hissediliyordu.
"Biz burada bir aileyiz" diye başladı konuşmasına, "Taraftarımızın her anı, her çığlığı bizim için enerji demek. Onlarsız bir Rizespor düşünülemez." Gerçekten de öyle değil mi? Taraftar olmadan futbol ne kadar futbol kalır ki?
Son haftalardaki performans artışına da değindi tabii. "Takım olarak toparlandık, birlikte hareket ediyoruz artık. Ama asıl gücümüz sizden geliyor—tribünlerde yanan ateş, bizim yürüyüşümüze ilham veriyor." İşte tam da bu yüzden Rizespor farklı belki de; saha içi ve dışındaki o görünmez bağ, her maçı bir destana dönüştürüyor.
Peki ya gelecek? Palut bu konuda da net: "Yolumuza aynı kararlılıkla devam edeceğiz. Taraftarımızın desteği, en büyük motivasyon kaynağımız. Birlikte daha nice başarılara yürüyeceğiz." Ve ekliyor, sesi biraz daha yükselerek: "Sizinleyiz. Hep birlikteyiz."
Bu sözlerin ardından sosyal medyada da hareketlilik başladı. Taraftarlar, Palut'un samimiyetini paylaşıyor, takımın geleceğine dair umutlarını dile getiriyor. Kim bilir, belki de bu diyalog—taraftarla teknik adam arasındaki bu sıcak iletişim—Rizespor'un sezonu açısından en önemli kazanç olacak.
