Tam da transfer dedikodularının arttığı bir dönemde, Nijeryalı yıldızdan herkesi şaşırtan bir açıklama geldi. Leicester City'nin tecrübeli orta saha oyuncusu Wilfred Ndidi, eski takım arkadaşı Orkun Kökçü hakkında konuşurken kelimelerini özenle seçti ama duygularını gizleyemedi.
"Onunla oynamak... gerçekten farklı bir deneyimdi" diye başladı Ndidi, sanki o günleri yeniden yaşıyormuş gibi. "Orkun'la aynı sahada bulunmak, futbola bakış açını değiştiriyor ister istemez."
Bir Dostluk Hikayesi
Aslında her şey, ikilinin Leicester City'de birlikte geçirdikleri o kısa ama etkili dönemde başlamış. Ndidi'nin anlattığına göre, Kökçü sadece teknik becerileriyle değil, karakteriyle de takımda iz bırakmış.
"Harika bir oyuncu" tanımlaması belki birçok futbolcu için kullanılıyor ama Ndidi'nin ses tonundaki o samimi vurgu, bunun basit bir nezaketten çok daha ötesi olduğunu ele veriyor. "Sahada yaratıcı, ofansif katkıları müthiş... ama asıl önemlisi, işini ciddiye alan profesyonel bir yaklaşımı var."
Portekiz'deki Gelişim
Kökçü'nün Benfica'ya transferi aslında bir sürpriz değildi - yetenekleri ortadaydı çünkü. Ancak Ndidi, onun Portekiz'deki uyum sürecini yakından takip ettiğini itiraf ediyor. "Lig ve kültür değişikliği zordur, bunu hepimiz biliriz" diyor tecrübeli oyuncu. "Ama Orkun'un bu zorlukları nasıl aştığını görmek... gerçekten etkileyici."
Belki de en çarpıcı olanı, Ndidi'nin Kökçü için kullandığı "futbol zekası" vurgusu. Günümüz futbolunda fiziksel özellikler ön planda tutulurken, Ndidi'nin bu tespiti oldukça dikkat çekici.
Gelecek için Tahminler
Peki ya gelecek? Ndidi bu konuda temkinli: "Kariyer planlaması kişiye özeldir" diyor önce. Ama ardından ekliyor: "Ancak Orkun gibi bir yetenek için sınır yok. Hak ettiği yere mutlaka ulaşacaktır."
Bu açıklamalar, özellikle transfer dönemi yaklaşırken futbol camiasında hemen yankı buldu. Ndidi gibi saygın bir ismin bu denli net övgileri, Kökçü'nün piyasa değerini etkileyebilir mi? Kim bilir...
Sonuçta, modern futbolda bu tür samimi itiraflara pek sık rastlanmıyor. Ndidi'nin sözleri, sadece bir oyuncunun diğerini takdirinden öte, futboldaki insani bağların hala var olduğunu hatırlatıyor. Ve belki de en önemlisi, gerçek yeteneğin mesafe tanımadığını.
