Dün gece oynanan maçın ardından teknik direktör Recep Üçar'nın yüzündeki hayal kırıklığı okunuyordu adeta. Sahadan içeri girerken attığı o derin nefes, her şeyi anlatmaya yetiyordu aslında.
"Bu," diye başladı konuşmasına, kelimeleri seçerek, "sezon boyunca sahaya koyduğumuz en vasat performanslardan biriydi. Belki de en kötüsü."
Mücadele Eksikliği Can Yakıyor
Üçar'nın en çok üzerinde durduğu konu, takımın mücadele azmiydi - ya da daha doğrusu, yokluğuydu. Rakip oyuncular topu kapıp hücuma kalktığında, sanki izleyici konumundaydık. Oysa futbol bu kadar basit değil, değil mi?
Topa sahip olma yüzdeleri, pas başarısı, şut istatistikleri... Bunların hiçbiri teknik adamı tatmin etmemişe benziyor. "Rakip daha istekli göründü" derken, aslında kendi takımının ruh halini ele veriyordu.
"Her Şey Bitti" Demek İçin Çok Erken
Pes etmek yok - en azından Üçar'nın dilinde bu kelimelere yer yok. Evet, kötü bir maç oynadıklarını kabul ediyor ama bunun bir son olmadığının da altını çiziyor. Futbolun böyle bir şey olduğunu söylüyor; bazen her şey ters gider, planlar çöpe gider.
Ama asıl mesele, bu durumdan ders çıkarıp çıkaramayacakları. Belki de bu hezimet, gelecek maçlar için gereken uyanışın habercisidir kim bilir?
Takımın toparlanma sürecine dair ipuçları verirken, Üçar'nın ses tonundaki o kararlılık dikkat çekici. "Yeniden çalışmaya başlayacağız" diyor, "ve eminim ki çok daha iyisini yapacağız."
Gerçekten de futbol dünyasında bir gün kahraman, ertesi gün günah keçisi olmak işten bile değil. Recep Üçar da bu gerçeğin farkında. Şimdi sıra, sözlerini sahaya yansıtmakta.
