Stadyumun o keskin sessizliğini hatırlıyor musunuz? İşte tam o anlardan sonra gelir bazen en çok beklenmedik sözler. Fenerbahçe'nin kalesini koruyan tecrübeli isim İrfan Can Eğribayat, öyle bir şey yaptı işte. Son maçtaki performansının ardından -ki bazı kurtarışları vardı gerçekten umut verici- taraftara seslendi. Ama beklediğiniz gibi savunma yapmak yerine, tam tersine özür diledi.
Şöyle diyordu Eğribayat: "Bu forma benim için her şeyden öte. Üzerinde taşıdığım her bir yıldız, tarih demek. Ve ben biliyorum ki, bu tarihin bir parçası olmak mükemmel olmayı gerektirir. Dün gece mükemmel değildim. Taraftarımızdan özür diliyorum, bu kalpten gelen bir pişmanlık."
Bu sözler sosyal medyada hızla yayıldı tabii. Taraftar ne mi yaptı? Beklentinin aksine, çoğunlukla olgunluk gösterdi. "Adam özür dilemiş, helal olsun" diyenler mi dersiniz, "Biz seninle gurur duyuyoruz" diyenler mi? Her tepki, aslında sporun ne kadar insani boyutları olduğunu hatırlattı hepimize.
Takım Arkadaşlarından Destek Yağdı
Kulüp içindeki reaksiyonlar da en az taraftar kadar sıcaktı. Eğribayat'ın bu samimi çıkışı, soyunma odasında takdirle karşılandı. Tecrübeli oyuncunun genç futbolculara örnek olacak bu davranışı, takım içindeki saygınlığını daha da artırdı adeta.
Bir tanıdığım var, kulüp çevresinden, diyor ki: "İrfan Can zaten her antrenmana ilk gelen, son ayrılan isim. Bu özür onun karakterini gösteriyor. Kimse ondan böyle bir şey beklememişti, ama yaptı."
Gerçekten de öyle değil mi? Futbol bazen sadece skorlardan, transferlerden ibaret değil. İşte böyle anlarda, bir oyuncunun alnının teriyle birlikte yüreğini de ortaya koyduğu zamanlarda, sporun asıl ruhu ortaya çıkıyor.
Peki ya siz ne düşünüyorsunuz? Bir oyuncunun özür dilemesi onun güçsüzlüğünü mü gösterir, yoksa karakter gücünü mü? Bence cevap oldukça açık...
