Sahaların usta çizeri Sergen Yalçın, bu kez defterine derbi taktiklerini not düşüyor. Fenerbahçe karşılaşmasına sayılı saatler kala, o bildiğimiz keskin zekasıyla konuşuyor. Ama bu sefer işin reçetesinde sadece taktik yok - ruh, karakter ve o meşhur siyah-beyazlı yürek var.
"Bizden beklenen tek şey oynamak," diyor Yalçın, sesinde hafif bir tedirginlikle. Sanki daha fazlasını istiyor ama bunu nasıl ifade edeceğini tam kestiremiyor. "Ama ben oyuncularımdan daha fazlasını talep ediyorum."
Oyun Kurucular Kritik Rolde
Ortasaha üçlüsü - Gedson Fernandes, Alex Oxlade-Chamberlain ve Ernest Muçi - için özel bir vurgu yapıyor teknik adam. "Bu üçlü topu tutabilmeli," diye ekliyor, "ama asıl mesele topu tutmak değil, oyunu tutabilmek." Gerçekten de Beşiktaş'ın derbi kaderi, bu üç ismin sahada kuracağı dengeye bağlı gibi görünüyor.
Futbolun bazen rakamlara sığmayan bir matematiği var. Sergen Hoca da bunun farkında: "Rakip takım ne yaparsa yapsın, biz kendi oyunumuzu oynayacağız." Bu sözler, bir teknik direktörün özgüveninden çok, bir sanatçının tavrını yansıtıyor.
Takım Ruhu En Büyük Silah
Belki de en çarpıcı itiraf şu: "Takım olarak daha iyi olmamız gerekiyor." Bu, sıradan bir teknik direktör açıklaması değil - bir itiraftan farksız. Yalçın, oyuncularından sadece fiziksel hazırlık değil, zihinsel bir devrim bekliyor.
Derbiler sadece üç puan için oynanmaz. Taraftarın yüreğinde, takımın tarihinde, oyuncuların kariyerinde iz bırakır. Sergen Yalçın da tam olarak bu izi bırakmak istiyor. "Maçın her saniyesinde daha istekli, daha motive olmalıyız," diyor, gözlerinde o meşhur derbi ateşiyle.
Son sözleri ise adeta bir manifesto: "Sahada ne olursa olsun, asla pes etmeyeceğiz." Bu sadece bir maç öncesi açıklama değil - bir kültürün, bir geleneğin, siyah-beyazlı bir ruhun manifestosu.
