Tam da herkesin 'Roma battı, balık tutmaya gitti' dediği bir dönemde, sahneye eski bir gladyatör çıktı. Daniele De Rossi, José Mourinho'nun arkasında bıraktığı enkazın ortasında, adeta bir kurtarıcı gibi belirdi. Ve bakın neler oldu?
Mourinho dönemi... Hatırlayalım. Sürekli tartışmalar, kırmızı kartlar, ofsayt şikayetleri. Tribünlerde huzursuzluk, soyunma odasında gerilim. Roma, adeta bir gerilim filmi setine dönmüştü. Portekizli teknik adam gittiğinde, geride yorgun bir takım ve moralı bozuk bir kulüp bıraktı.
Efsanenin Dönüşü: De Rossi'nin Sihirli Dokunuşu
İşte tam bu kaos ortamında, kulübün eski kaptanı De Rossi imdada yetişti. Gelişiyle birlikte her şey değişti - sanki uzun süredir kapalı kalan bir pencereden temiz hava girmişti. Takımın psikolojisini düzeltti, oyun anlayışını kökünden değiştirdi.
Mourinho'nun savunma ağırlıklı, temkinli futbolunun aksine, De Rossi tam bir hücum rüzgarı estirdi. Oyunculara özgürlük verdi, yaratıcılığı teşvik etti. Lorenzo Pellegrini ve Paulo Dybala gibi yıldızlar, adeta kanat takıp uçmaya başladılar.
İstatistikler Ne Diyor?
Rakamlar her şeyi anlatıyor aslında. Mourinho'nun son döneminde ligde ortalama 1.2 gol atan Roma, De Rossi ile birlikte maç başına 2.1 gol ortalamasına ulaştı. Savunma hala biraz sıkıntılı evet, ama oyun artık tribünlere keyif veriyor.
Belki de en çarpıcı değişim takımın ruh halinde yaşandı. Yüzler gülmeye, gözler ışımaya başladı. De Rossi'nin 'Biz birlikte savaşacağız' mesajı, tüm kulübü sarıp sarmaladı.
Gelecek Ne Getirecek?
Şimdi herkesin aklında aynı soru: Bu mucizevi dönüşüm kalıcı mı olacak? UEFA Avrupa Ligi'nde başarı mümkün mü? Serie A'da neler yapabilirler?
De Rossi'nin sözleşmesi sezon sonuna kadar, ama taraftarlar ve yönetim onun kalıcı olmasını istiyor. Performans böyle devam ederse, kim tutabilir ki?
Sonuç olarak, Roma'nın hikayesi bize şunu gösterdi: Bazen en iyi çözüm, evin çocuğuna dönmektir. De Rossi, sadece bir teknik direktör değil, bu kulübün ruhunun bir parçası. Ve görünüşe göre, tam da ihtiyaçları olan kişi oymuş.
