Brüksel'deki salonda hava elektriklidir—tam bir savaş arenası. Ve bizimkiler, hiç vakit kaybetmeden işe koyuluyor. İlk sette adeta bir fırtına gibi esiyorlar: 25-20. İkinci set? Daha da beter. 25-14'lük bir skorla geçiyorlar İtalya'nın üzerinden. Üçüncü sette direniş biraz artsa da, nafile. 25-21 bitiyor ve maç tamamen bizim.
Hande Baladın? Harikulade. 17 sayıyla takımın en skorer ismi oluyor. Arkada, Eda Erdem ve Beyza Arıcı'nın kurduğu blok duvarına çarpan İtalyan hücumları, neredeyse hiç şans bulamıyor. İtalyanların star oyuncusu Paola Egonu ise, bizim savunma karşısında beklenen etkiyi yapamıyor. Hatta yer yer çaresiz kalıyor.
Santraç Tahtası Gibi Bir Oyun
Danielle Santarelli'nin taktiği mükemmel işliyor. Oyuncu değişiklikleri, molalardaki konuşmalar, her şey tam zamanında. İtalya'nın servis atakları ve hızlı hücumları bir işe yaramıyor. Bizimkiler, her hamleyi önceden görüyor adeta. İkinci setteki 9-0'lık seri, maçın dönüm noktası oluyor. Bir daha da İtalya toparlanamıyor.
Milli takım, sadece sayı üretmekle kalmıyor; savunma, blok, servis—her alanda üstünlük kuruyor. İtalya'nın 20 hata yapması ise, onların ne kadar baskı altında kaldığını gösteriyor. Bizimkiler? Sadece 9 hata. İnanılmaz bir disiplin.
Sıradaki Hedef: Belçika
Bu galibiyet, grubu lider bitirme yolunda altın değerinde. Sıradaki maç, ev sahibi Belçika'ya karşı. Ama bu performansla, kim durdurabilir ki? Takım, moral ve motivasyon olarak zirvede. Tribündeki Türk taraftarın coşkusu da, adeta 7. oyuncu gibi.
Velhasıl, Filenin Sultanları avrupaya gözdağı vererek başladı. İtalya gibi bir devi devirmek, her babayiğidin harcı değil. Heyecanlı, tempolu, ve tam anlamıyla dominant bir performans. Belçika maçı şimdiden iple çekiliyor.
