Bazen hayat, insanı hiç beklenmedik yollara sürüklüyor. Öyle ki, bir ailenin sırf evlatlarının hatırasına yakın olabilmek uğruna çadırda yaşamayı göze alışı, yürekleri burkan bir hikâyenin başlangıcı oldu.
Van'ın Çaldıran ilçesinde yaşananlar, tam da böyle bir şeydi. Şehit düşen evlatlarının mezarı başında beklemek, onlara bir nebze olsun yakın hissedebilmek… Bu uğurda her şeye katlanmak. İşte o aile, tam olarak bunu yaptı—çadırda, zorlu şartlarda, ama yürekleri hep sıcak.
Günlerdir süren bu zorlu bekleyiş, nihayet bir müjdeyle son buldu. Devlet yetkilileri, ailenin bu fedakârlığını öğrendi ve hemen harekete geçti. Yeni bir ev. Sıcak, güvenli, insan onuruna yakışır bir yuva.
Ve işte o an… Aile fertlerinin gözlerindeki sevinç, umut, belki de yıllar sonra gelen bir rahatlama. O kadar şey yaşamışlardı ki, bu müjde adeta bir ödül gibi geldi onlara. "Artık sıcak bir yuvamız var" derken, yüzlerindeki tebessüm her şeyi anlatıyordu.
Bu sadece bir ev değil, aynı zamanda bir vefa örneği. Şehitlerimizin aileleri, unutulmadı. Onların her zaman yanında olunduğu bir kez daha gösterildi. Van’da yaşanan bu dokunaklı hikâye, aslında hepimizin yüreğine dokunan bir mesaj taşıyor: Vatan için canını verenlerin aileleri, asla yalnız değil.
Belki de bu haber, zor zamanlarda bile umudun tükenmeyeceğini hatırlatıyor bize. İnsan, dayanışmanın, vefanın ve milli birliğin ne kadar kıymetli olduğunu bir kez daha anlıyor.
