Kim demiş ilişkilerin artık eskisi gibi olmadığını? Bense tam aksini düşünüyorum—belki de her şey fazlasıyla aynı, sadece biz unuttuk nasıl yürüneceğini birlikte. Öyle ya, bu çağda yan yana durmak bile büyük başarı sayılıyor.
Düşünsenize, birinin sizinle aynı yolda yürümeyi seçmesi... Üstelik sırf zorunluluktan değil, içten gelen bir istekle. İşte o zaman anlıyorsunuz ki sadakatin en güzel hali bu: Seçmek ve seçilmek.
Modern Çağın İlişki Bunalımı
Telefonlar, sosyal medya, sonsuz seçenekler—hepsi bir araya gelip insanın aklını çeliyor. Oysa gerçek bağlar, bu gürültünün tam ortasında sessizce bekliyor. Fark etmek isteyene tabii.
Belki de mesele şu: İnsanlar artık 'sabretmeyi' unuttu. Oysa ki en güzel şeyler—en değerlileri—zamanla olgunlaşıyor, tıpkı iyi bir şarap gibi.
Beraber Yürümenin İncelikleri
Yan yana yürümek demek, sadece fiziksel olarak yakın olmak demek değil. Asıl mesele, zihnen ve ruhen aynı ritmi tutturabilmek. Biraz karmaşık geliyor değil mi? Aslında değil—sadece dinlemeyi bilmek gerekiyor. Gerçekten dinlemek.
- Ortak hayaller kurmak ve onlar için çabalamak
- Zor zamanlarda birbirine destek olmak (ki bu çok kritik)
- Küçük şeylerden mutluluk duymayı bilmek
- Ve belki de en önemlisi: Güvenmek. Ölesiye.
Bazen öyle anlar oluyor ki—şöyle düşünün—içinizden hiçbir şey yapmak gelmiyor. İşte o anlarda yanınızda duran insan, gerçekten sizinle yürüyen insandır.
Sadakat: Eskimeyen Bir Değer
Sadakati sadece fiziksel bağlılık olarak düşünmek büyük hata. Asıl sadakat, duygusal olarak da orada olabilmek. Partnerinizin zaferlerinde onunla gurur duymak, yenilgilerinde omuz vermek... İşte asıl mesele bu.
Kimileri için modası geçmiş bir kavram gibi görünse de, bence sadakat hiç olmadığı kadar önemli. Çünkü her şeyin bu kadar geçici olduğu bir dünyada, kalıcı olanı bulmak paha biçilmez.
Belki de aradığımız şey, hayatın karmaşasında bize 'eve dönüş' hissi veren o insan. Bunu bulduysanız, siz çoktan kazanmışsınız demektir.
Son düşünce: İlişkiler mükemmel olmak zorunda değil—sadece gerçek olmalı. Kusurlarıyla, iniş çıkışlarıyla, tüm doğallığıyla. Çünkü mükemmellik değil, samimiyet taşıyor insanı ileriye.
