İzmir sokaklarında sıradan gibi görünen bir günde, toplu taşımanın rutin akışını altüst eden bir diyalog yaşandı. Öyle bir an ki, insanın yüreğine işliyor, o günkü bütün yorgunluğunu unutturuyor.
Şehrin kalabalığı içinde kaybolmuşken, 515 hat numaralı otobüste kameralara takılan o samimi konuşma... Otobüs şoförü, yaşlı bir yolcuya doğru eğilip, "Teyzeciğim, nasılsın? İyi misin?" diye sorduğunda, her şey değişiverdi. O an fark ettim ki, bazen en basit sorular en derin izler bırakabiliyor.
Gülümseten Karşılık
Yaşlı teyzenin verdiği cevap ise tam bir hayat dersi niteliğindeydi. "İyi olmak mı? Evladım, Allah'a şükür ayaktayım, nefes alıyorum. Bu yaşta bu bile büyük nimet." Kelimeler o kadar içten dökülüyordu ki, otobüsteki herkes donup kalmıştı. Sanki zaman durmuş, o küçük kabin bir sıcaklık yumağına dönüşmüştü.
Şoförün gözlerindeki o sıcak gülümseme... İnsanın için ısınıyor. "Aman teyzeciğim, sağlık olsun da gerisi gelir," deyiverdi. Ne çok şey anlatıyordu aslında bu kısa cümle. Günlük koşturmacada unuttuğumuz basit gerçekleri hatırlatıyordu bize.
Sosyal Medya Fırtınası
O anlar kameraya yansıdı ya, sosyal medyada bir fırtına koptu. İnsanlar bu samimi diyaloğu paylaştıkça paylaştı. Yorumlarda herkes kendi benzer anılarını anlatmaya başladı. Kimi İzmir'in sıcak insanlarından bahsetti, kimi toplu taşıma çalışanlarının güzelliğinden.
Bir kullanıcının yazdığı gibi: "Bu videoyu izleyince, insanlığın hala bitmediğini anlıyorsun." Haklıydı da. Öyle ya, günlük hayatın stresi içinde bazen unutuyoruz işte, küçük bir gülümsemenin, basit bir 'nasılsın'ın ne kadar değerli olduğunu.
Belki de en güzeli, bu diyaloğun tamamen doğal olmasıydı. Hiçbir şey için hazırlanmamış, kurgulanmamıştı. İnsanın insana olan o içten ilgisi, işte buydu.
Hayata Dair Küçük Bir Hatırlatma
Bu küçük diyalog aslında hepimize çok şey anlatıyor. Günlük telaşeler, stresler, koşturmalar arasında bazen durup etrafımızdakilere gerçekten 'nasılsın' diye sormayı unutuyoruz. Oysa ki, bu kadar basit bir şey bile birinin gününü güzelleştirmeye yetebiliyor.
İzmir'deki o otobüste yaşananlar, sıradan bir güne sığan olağanüstü bir andı adeta. Şehrin gürültüsü içinde kaybolmayan insan sıcaklığının kanıtı. Kim bilir, belki de yarın siz de birine gülümseyerek 'nasılsın' dersiniz ve birinin gününü aydınlatırsınız.
Sonuçta, hayat bu küçük anlardan ibaret değil mi zaten?
