Ankara’nın kalbi, geçtiğimiz aylarda yaşanan ve toplumu derinden sarsan bir olaya sahne oldu. Fatih Acacı isimli bir vatandaş, henüz 15 yaşındaki bir genç tarafından bıçaklanarak hayatını kaybetti. Olay, sadece bir cinayetten ibaret değil; aynı zamanda toplum olarak üzerine düşünmemiz gereken çok daha derin meseleleri de gündeme getirdi.
Mahkeme süreci ise—beklendiği gibi—oldukça hareketli geçti. Savcı, sanığın ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırılmasını talep etti. Fakat işin içine yaş haddi girince, durum birden değişiverdi. Nihayetinde, Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın "çocuk" olması sebebiyle cezasında indirime gitti.
Peki Mahkeme Ne Karar Verdi?
Sanık hakkında verilen nihai karar, adliye koridorlarında derin bir sessizlikle karşılandı. Mahkeme, sanığın işlediği suçun ağırlığını kabul etmekle birlikte, TCK’nın çocuk yargılamasına ilişkin hükümlerini uyguladı. Sonuç? 15 yaşındaki zanlı, 18 yaş altında olduğu için cezası indirimli olarak belirlendi.
Bu karar, kamuoyunda iki farklı tepkiye yol açtı. Kimileri adaletin yerini bulduğunu söylerken, kimileri ise “bir cana karşılık verilen ceza yeterli mi?” sorusunu sormaktan kendini alamadı. İnsan ister istemez düşünüyor: Suçun ağırlığı ile cezanın orantısı… İşte tam da bu noktada, hukuk ile vicdan arasındaki o ince çizgi bir kez daha belirginleşiyor.
Peki Ya Sonrası?
Sanığın cezaevinde geçireceği süre, şüphesiz ki tartışılmaya devam edecek. Fakat unutulmaması gereken bir şey var: Olay, sadece hukuki bir vakıa değil; aynı zamanda toplumsal bir yara. Çocuk yaştaki bireylerin nasıl olup da bu denli şiddete meyilli hale gelebildiği, hepimizin üzerine düşünmesi gereken acı bir soru işareti.
Umarız ki, benzer olaylar bir daha yaşanmaz. Ve umarız ki, adalet, en sert hâliyle değil; en doğru hâliyle tecelli eder.
