Adana'da, gün ışığının altında, sıradan bir an birdenbire bir kabusa dönüştü. Öyle bir sahneydi ki, insanın kanını dondurmaya yetecek cinsten. Bir adam, sokağın tenhalığına güvenerek, husumetli olduğu başka bir adama sessizce yaklaştı. Hiçbir şeyden haberi olmayan kurban, o sırada kendi hâlinde yürüyordu.
Ve işte o an... Fail, aniden ve hiç beklenmedik bir hamleyle, elindeki bıçağı kurbanın vücuduna sapladı. Tek bir hareket, soğukkanlı ve acımasız. Saldırı o kadar hızlı oldu ki, kurbanın ne olduğunu anlamasına bile fırsat kalmadı. Saldırgan, işini bitirir bitirmez olay yerinden hızla uzaklaştı; arkasında yardım isteyecek gücü bile kalmamış bir insan bırakarak.
O görüntüler – evet, o lanet görüntüler – bir güvenlik kamerası tarafından kaydedildi. Kayıt, saldırının tüm soğukluğunu ve vahşetini gözler önüne seriyor. Polis, delilin bu kadar net olmasına rağmen, faili yakalamak için yoğun bir çalışma başlattı. Bölgede sorgulamalar yapılıyor, tanık aranıyor.
Peki, bu tür olaylar bize ne anlatıyor? Sokaklarımız ne kadar güvenli? İnsan hayatı, anlık öfkelere bu kadar kolay feda edilebilir mi? Bu sorular, kent yaşamının belki de en rahatsız edici gerçeklerini hatırlatıyor bize. Toplum olarak, şiddetin her türlüsünü reddetmek ve adaletin yerini bulması için dayanışma içinde olmak zorundayız.
