Hani derler ya, hayat bazen acımasız bir öğretmendir diye. İşte tam da öyle bir andaydı Ordu'nun Altınordu ilçesi... Şırnak'ta terörle mücadele sırasında hayatını kaybeden Polis Memuru Uğur Can Özden'in son yolculuğu, yürekleri burkan sahnelerle devam etti.
O genç adam –daha 25 yaşındaydı– memleketine son kez, ama bu sefer bir tabut içinde gelmişti. Tören alanına girer girmez insanın boğazını düğümleyen o sessizlik... Sadece ağlayanların hıçkırıkları ve bayrağa sarılı naaşın sedyesinin sesi duyuluyordu.
Baba-Oğul, Son Buluşma
Aslında trajedi katmerliydi. Çünkü Uğur Can'ın babası, polis emeklisi Mustafa Özden de bir şehitti. Yıllar önce görevi başında hayatını kaybetmişti. Ve şimdi oğul, tam da babasının yanına son uykuya yatırılıyordu. İnanılır gibi değildi!
Kalabalık inanılmazdı. Kaymakam, belediye başkanı, siyasetçiler, emniyet müdürü... Hepsi oradaydı. Ama asıl kalabalık, Uğur'u son yolculuğuna uğurlamak için toplanan yüzlerce yürektendi. Herkesin yüzünde aynı ifade: O tarifsiz hüzün ve bir o kadar da gurur...
Son Durak: Ebedi Istirahatgah
Cenaze namazından sonra tabut, omuzlarda taşındı. Adeta her adımda bir hayat hikayesi yankılanıyordu sokaklarda. Mezarlığa varıldığında ise o anlatılmaz an yaşandı: Anne Meryem Özden'in feryadı. "Oğlum, benim canım oğlum!" diye haykırışı hâlâ kulaklarda.
– Ve nihayet, son vedalaşma. Toprağa verilişi. İki şehit, baba ve oğul, yan yana... Ebedi istirahatgahlarında buluştular. Geriye ise bir milletin minneti ve tarifsiz bir acı kaldı.
Uğur Can Özden, vazifesini canı pahasına yerine getirmenin bedelini ödedi. Ama şunu unutmayalım: Bu topraklar, onun gibi kahramanlar sayesinde ayakta. Ruhun şad olsun genç adam...
