Gözlerinin içi gülüyordu Hatice'nin. Ta ki hayatının erkeği, onu adım adım ölüme sürükleyene kadar. İki minik yavrusuyla mutlu bir yuva kurmuştu, ama kaderin cilvesi mi desek, insanın canavarlaşması mı...
Komşular anlatıyor: "Son zamanlarda sürekli bağrışmalar duyuyorduk. Bir gün kapıya çıktığımda Hatice'nin yüzündeki morlukları görünce içim parçalandı." İşte o an her şey daha net ortaya çıkmıştı.
Şiddetin Gölgesinde Bir Hayat
35 yaşındaki Hatice, yıllardır sessizce acı çekiyordu. Kocası önce sözle başlamıştı küçük küçük aşağılamalara. Sonra eller havaya kalkmış, yumruklar konuşmuştu. En sonunda ise o korkunç gece...
- İlk şikayetini 6 ay önce yapmıştı karakola
- Koruma talebi reddedilmişti 'aile meselesi' denilerek
- Son çırpınışında sığındığı akrabalarına "Artık dayanamıyorum" demişti
O gece kimse duymamıştı çığlıklarını. Sabah kapısını çalan komşu, kanlar içindeki bedeni bulduğunda her şey için çok geçti.
İki Meleğin Acı Kaybı
5 ve 7 yaşındaki çocukları şimdi annesiz. Psikologlar, bu travmayı atlatmalarının yıllar alacağını söylüyor. "Bir çocuk için en büyük korku, güven duyduğu kişinin şiddetine maruz kalmaktır" diyor uzmanlar.
Mahallelinin ağzından düşmüyor bir cümle: "Keşke bir şey yapabilseydik..." Ama artık ne keşkeler ne de pişmanlıklar Hatice'yi geri getirebilir.
