Karabük'ün göbeğinde, yürekleri burkan bir tablo... Orman yangınıyla mücadele ederken canını feda eden Enes Kızılyer'in naaşı, binlerce kişinin katıldığı törenle toprağa verildi. Sanki gökyüzü bile bu acıya ortak olmak istercesine bulutlarla kaplanmıştı o sabah.
Merhumun cansız bedeni, Karabük Merkez Camii'ne getirildiğinde, cemaat adeta nefesini tutmuştu. İmamın "Allah'ın rahmeti üzerine olsun" dediği o an, arkalardan gelen hıçkırık sesleri duvarlarda yankılandı. Kimi dizlerinin üzerine çökmüş, kimi avuçlarını yüzüne kapatmıştı - hepsi de bir evladın toprağa düşüşünün verdiği tarifsiz acıyı paylaşıyordu.
Bir Kahramanın Ardından
Enes, geçtiğimiz hafta çıkan yangında alevlerin ortasına dalan ekipteydi. "Bir ağaç daha kurtarayım" derken, ansızın değişen rüzgarın yönü onu ateş çemberinin içine hapsetmişti. İşte o son anda bile telsizden "Arkadaşlarım güvende mi?" diye sorduğu son sözleri, herkesin hafızasına kazınmış durumda.
Törende konuşan Orman Bölge Müdürü, sesi titreyerek şunları söyledi: "Bu topraklar, böyle yiğit evlatlar yetiştirdiği için müstesnadır. Enes, mesleğinin zirvesindeydi ama asıl zirveyi karakteriyle yakalamıştı."
- Cenaze namazına Vali, Belediye Başkanı ve milletvekilleri katıldı
- Türk bayrağına sarılı tabut, omuzlarda taşındı
- Annesinin tabuta sarılış görüntüleri yürekleri dağladı
Mezarlıkta yaşananlar ise kelimelerle anlatılamayacak kadar hüzünlüydü. Toprağa ilk kürek atıldığında, Enes'in küçük kardeşinin "Abi neden gidiyorsun?" çığlığı herkesi derinden sarstı. O an orada bulunanların anlattığına göre, kuşlar bile sustu sanki...
Unutulmayacak Bir Miras
Enes'in komşusu Ahmet Amca, "Daha dün bahçedeki portakalları toplamış bize getirmişti" diye anlatırken gözyaşlarını tutamadı. Geride bıraktığı not defterinde bulunan "Ölsem bile bu ormanlarda ruhum yaşayacak" sözleri ise herkesi derinden etkiledi.
Karabük halkı, bu acı kaybın yarasını uzun süre saracak gibi görünüyor. Ancak şunu biliyorlar ki; Enes Kızılyer'in kahramanlık destanı, bu şehrin tarihine altın harflerle yazıldı. Ruhu şad olsun...
