O gün, her şey sıradan bir perşembe sabahı gibi başlamıştı Samsun'da. Güneş, İlkadım ilçesinin caddelerine vuruyordu. Ama saatler 10.00'u gösterdiğinde, Kılıçdede Mahallesi'ndeki bir binadan yükselen çığlıklar, her şeyi altüst etti. İki minik yavrunun annesi, 35 yaşındaki Gülay K., kendi iş yerinin de bulunduğu o dört katlı binanın çatısından aşağıya atlamıştı.
İnanmak çok güçtü. Etraftakiler, gözlerine inanamadı. Bir anda sokağa koşuşan insanlar, ne yapacaklarını şaşırmış haldeydi. Hemen 112 Acil Servis'e haber verildi tabii. İmdat ekipleri olay yerine varana kadar geçen o birkaç dakika, orada bulunanlar için bir asır kadar uzun geldi herhalde.
Ambulanslar ve sağlık ekipleri tüm hızıyla geldiler, ama ne yazık ki artık çok geçti. Tüm müdahalelere rağmen Gülay Hanım'ı hayata döndüremediler. O acımasız an, geri döndürülemez bir andı. İki çocuğunu bir daha hiç kucaklayamayacaktı.
Olay yerine gelen polis ekipleri, incelemelerine hızla başladı. İntihar ettiği düşünülüyor evet, ama nedeni konusunda kimsenin kesin bir fikri yok. Arkasında bıraktığı ailesi ve yakınları, bu ani ve keskin kaybın şokunu yaşıyor şu an. Derin bir keder ve cevapsız sorular... Komşular ve tanıdıklar, 'Neden?' sorusuna bir türlü mantıklı bir yanıt veremiyor.
Bu tür olaylar, hepimizin içini acıtıyor. İnsan, 'Keşke bir şekilde önüne geçebilseydik' diye düşünmeden edemiyor. Toplum olarak birbirimize daha sıkı sarılmamız, zor zamanlardan geçenlerin yanında olmamız gerektiğini bir kere daha hatırlatıyor. Gülay Hanım'ın acısı, hepimizin yüreğinde bir sızı bıraktı.
