Odasında, sessizliğin ortasında, hayatının son anlarını yaşamıştı Züleyha. İstanbul'un o bildik apartmanlarından birinde, güvenli denilen evinde, inanılmaz bir vahşete kurban gitti. Boğazı kesilmişti. Ve şimdi, bu karanlık tablonun ardındaki isim, Türkiye sınırlarını çoktan geride bırakmış durumda.
Savcılık iddianamesi, olayın çarpıcı detaylarını gözler önüne seriyor. Züleyha'nın son görüntüleri, son temasları derken, soruşturma bir isme kitlendi. Ancak o isim, adaletin kolları uzanmadan önce, bilinmeyen bir ülkeye doğru yol aldı. Nerede olduğu ise hâlâ büyük bir soru işareti.
Adliye Koridorlarında Fısıltılar: "Kaçtılar mı Gerçekten?"
Mahkeme salonları ve savcılık koridorları, bu hazin olayın yankılarıyla çınlıyor. Dosyayı takip eden bir avukat, "Bu kadar hızlı ve iz bırakmadan kaybolması, planlı bir kaçışa işaret ediyor olabilir" diye fısıldıyor. Peki, bu planın arkasında ne var? Cevap henüz yok.
Emniyetin yoğun mesaisi, Interpol kırmızı bülteni gibi uluslararası adımı gündeme getirdi. Ancak okyanus ötesi bir ülkede, bir insanı bulmak, samanlıkta iğne aramak gibi. Zamanla yarışılıyor.
Ailenin Yüreğine Düşen Ağır Sessizlik
Züleyha'nın ailesi için her gün, bir öncekinden daha ağır geçiyor. Bir yanda evlat acısı, diğer yanda adaletin tecelli edeceği günün belirsizliği. "Onu bulacaklar mı?" sorusu, yüreklerinde dağ gibi. Komşular ise olayın şokunu atlatamıyor; o apartman artık eskisi gibi değil.
Cinayetin işlendiği oda, delil olarak mühürlü kalsa da, orada yaşananlar, mahallenin hafızasına kazınmış durumda. İnsan, en güvendiği yerde bile nasıl bu kadar savunmasız kalabilir ki?
Dava, zanlının yakalanmasını bekliyor. Savcılık, dosyayı ağırlaştırılmış müebbetle takip ediyor. Fakat o isim bulunup, Türkiye'ye getirilmeden, adalet yerini bulmayacak. Bu, hepimizin bildiği acı bir gerçek.
