Gökyüzü aniden karardı ve sanki bütün bulutlar boşalmaya karar vermişçesine bir sağanak başladı. Fatih'in o tarihi sokaklarında, dakikalar içinde her şey değişiverdi. Yağmur o kadar şiddetliydi ki, adeta bir duvar gibi iniyordu gökyüzünden.
Zemin katlarda oturanlar için ise tam bir kabus başlıyordu. Sular önce yavaş yavaş sızmaya başladı kapı aralarından. Sonra? Sonrası bildiğiniz sel. İnsanlar ne yapacaklarını şaşırmış halde, ellerine geçirdikleri kovalarla savaş verirken buldular kendilerini.
Kovalarla Verilen Umut Mücadelesi
Bir mahalle sakini, "Hayatımda böyle bir şey görmedim" diyor hâlâ şaşkınlık içinde. "Su o kadar hızlı geldi ki, ne yapacağımızı bilemedik. Kovalarla dışarı taşımaktan başka çaremiz yoktu."
O anları düşününce insanın içi burkuluyor doğrusu. İnsanların bütün birikimi, anıları suyun içinde kalırken, onlar küçücük kovalarla bu felaketin üstesinden gelmeye çalışıyorlardı. Ne kadar trajikomik değil mi?
Altyapı Yetersiz mi Kaldı?
Bu yağmur sadece evleri değil, aslında bir gerçeği de su yüzüne çıkardı. Şehrin altyapısı böyle ani ve şiddetli yağışlara ne kadar hazırlıklı? Cevap maalesef ortada.
Mazgalların yetersiz kalması, dere yataklarına yapılaşma... Bunlar hep bildiğimiz ama her seferinde unuttuğumuz gerçekler. Ta ki bir sonraki sağanak gelene kadar.
Belki de doğa bize bir kez daha "Hazırlıklı olun!" demeye çalışıyordu. Ama dinleyen kim?
Mahalle Dayanışması Yeniden Canlandı
Ancak her felakette olduğu gibi, bu zor günde de insanların dayanışması göz kamaştırıcıydı. Komşular birbirine yardım ediyor, gençler yaşlıların eşyalarını kurtarmaya çalışıyordu.
O anlarda para pul, siyaset kavgası unutuluyor, geriye sadece insanlık kalıyordu. Belki de ihtiyacımız olan buydu - bizi bir araya getiren ortak bir mücadele.
Şimdi sular çekilmeye başladı ama geride hasar tespiti ve temizlik işleri kaldı. Fatih sakinleri için zor günler bitmiş değil, daha yeni başlıyor aslında.
