Hayat bazen öyle sürprizlerle dolu ki, insan 'acaba?' diye düşünmeden edemiyor. İşte tam da böyle bir 'acaba'nın peşine düşen bir adam, Almanya'nın Kuzey Ren-Vestfalya eyaletinde yaşananları kökünden değiştirdi.
Olayın kahramanı -adını vermek istemiyor- aslında oldukça sıradan bir hayat sürüyormuş. Ta ki o fikir aklına düşene kadar. 'Acaba gerçekten ölsem, kaç kişi cenazeme gelir?' sorusu, zihninde bir kıvılcım çaktırmış. Ve işte o andan sonra her şey değişmiş.
Plan Devreye Giriyor
Önce detaylı bir plan yapmış. Kimseye bir şey söylemeden, sessiz sedasız. Cenaze eviyle görüşmüş -evet, bunu yapabilmiş- ve kendi cenaze töreni için her şeyi ayarlatmış. Tabut, çiçekler, hatta mezar bile hazırmış. 'Bizzat görmek istedim' diye anlatıyor daha sonra. Görmek de ne kelime, yaşamak istemiş aslında.
O gün geldiğinde, cenaze evinde tuhaf bir kalabalık toplanmış. Arkadaşlar, iş arkadaşları, komşular... Hepsi samimi üzüntü içindeymiş. Kimi ağlıyor, kimi şaşkın, kimi de 'daha dün görüşmüştük' diye hayıflanıyormuş. Ortam gerçekten hüzünlüymüş -en azından o ana kadar.
Sürpriz An
Tam törenin en duygusal anında, bir ses: 'Merhaba, ben ölmedim!'
Salondakiler donakalmış. Çünkü konuşan, tabutun yanında duran -ve aslında ölü olması gereken- adamın ta kendisiymiş. İnanılır gibi değilmiş. Bazıları şoka girmiş, bazıları öfkeden deliye dönmüş. Kimi ise kahkahalara boğulmuş. Ortalık bir anda karışmış.
'Aslında amacım kimin gerçekten beni önemsediğini görmekti' diye açıklıyor niyetini. Ama sonuçlar beklentilerinden çok farklı çıkmış. Bazı 'dost' bildikleri hiç gelmemiş mesela. Bazı sıradan tanıdıklarsa gözyaşları içindeymiş.
Sonuçlar ve Tepkiler
Olayın ardından tepkiler ikiye ayrılmış:
- Bazıları bunu dahiyane bir sosyal deney olarak görmüş
- Çoğunluksa aşırıya kaçan bir davranış olduğunu düşünmüş
En çok kızanlar ise gerçekten üzülmüş olan yakınlarıymış. 'Bizim duygularımızla oynadın' diye serzenişte bulunmuşlar. Haklılar da aslında -insanın içinden ne gelir ki?
Polis olaya el atmış ama teknik olarak bir suç unsuru bulamamış. Zira Almanya yasalarında 'kendi cenazenizi düzenlemek' diye bir madde yokmuş. Yine de ahlaki açıdan oldukça sorgulanacak bir davranış tabii.
Bu olay bize şunu gösterdi: İnsanlar bazen gerçekleri görmek için tuhaf yollara başvurabiliyor. Belki de hepimizin aklından buna benzer sorular geçiyordur -sadece bunu gerçeğe dönüştürecek cesareti gösteremiyoruzdur.
Peki siz olsanız yapar mıydınız? Dürüst olun, en azından bir kez olsun aklınızdan geçmedi mi?
