Tam 101 yıl beklediler... Nihayet, o gün geldi çattı. Samsun'da adeta zaman durdu, çünkü tarih yeniden yazılıyordu. İstiklal Madalyası, hak ettiği değerli insanlara resmi bir törenle sunuldu. Gözlerdeki yaşlar, yüreklerdeki gurur – her şey anlatıyordu aslında.
Kim derdi ki, bir asır sonra bile bu kadar coşkuyla karşılanacak? Tören alanı tıklım tıklımdı. Genç-yaşlı demeden herkes oradaydı. Belki de şehrin son yıllardaki en kalabalık buluşmasıydı bu. Valilik önünde toplanan halk, adeta bir bayram havası estirdi.
Madalyalar Artık Yerinde
Protokol konuşmaları derken, esas beklenen an geldi çattı. Madalyalar, titreyen ellere bırakıldı. Kimi torunlar adına aldı, kimi bizzat kendisi... O anları tarif etmek gerçekten zor. Sanki 101 yıllık bir özlem, bir anda son bulmuştu.
"Bu madalya sadece metal parçası değil" diyordu törene katılanlardan biri. Haklıydı da. Her birinin üzerinde, bu topraklar için dökülen alın teri ve gözyaşı vardı çünkü. Samsun halkı, işte tam da bunun farkındaydı.
Tarihe Not Düşüldü
Belediye Başkanı'nın konuşması ise herkesi duygulandırdı: "Geç kaldık belki, ama asla unutmadık." Gerçekten de öyleydi. Bu törenle birlikte, bir nebze olsun tarihi bir borç ödenmiş oldu. Şimdi madalyalar, hak ettiği gibi şehrin dört bir yanında gururla sergilenecek.
Peki ya sonra? Tören bitse de, etkisi uzun süre devam edecek gibi. Özellikle gençler arasında adeta bir tarih bilinci patlaması yaşanıyor. Okullarda özel programlar hazırlanıyor, sokaklarda sohbetler dönüyor. Samsun, işte böyle şehirlerden...
