Gözlerini kırptığın an her şey değişebiliyor işte. Ukrayna'nın Dnipro kentinde sıradan bir gün, Rusya'nın acımasız füze saldırısıyla bir anda kabusa dönüştü. Öyle bir kabus ki uyanmak mümkün değil.
Resmi rakamlara göre -ki gerçek sayının daha fazla olduğundan neredeyse eminim- 6 masum insan hayatını kaybetti. Elliye yakın insan da yaralandı, kiminin durumu gerçekten kritik. İnsan "neden" diye sormadan edemiyor, ama cevabı yok bu sorunun.
Zelenski'den Sert Tepki: "Bu Terörü Durduracağız!"
Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenski, olay sonrası sosyal medyadan yaptığı açıklamada kelimeleri seçerken bile zorlandı belli ki. "Rus terörüne karşı zafer kazanacağız" ifadesi adeta yüreğinden kopup gelmiş. Saldırının, ülkesinin doğusundaki enerji tesislerini hedef aldığını belirtti ki, bu durum savaşın boyutlarını gösteriyor aslında.
Bölge valisi Sergey Lisak'ın açıklamaları ise durumun vahametini gözler önüne seriyor. Yaralı sayısının 50'yi geçtiğini söylüyor - can kayıplarının artmasından ise hepimiz korkuyoruz.
Sivil Hedefler Vuruldu: İnsanlık Sınıfta Kaldı
Şunu net söylemeliyim: savaşlar askerler arasında olur, sivillerin hedef alınması ise insanlık suçudur. Rusya'nın bu saldırıları artık olağan hale geldi maalesef. Ukrayna enerji altyapısını hedef almakla aslında milyonlarca sivilin hayatını zindana çeviriyor.
Kış ortasında, soğukta enerjisiz kalan insanlar... Düşünsenize, elektriğiniz yok, ısınamıyorsunuz, belki de suyunuz bile yok. Ve bunlar savaşın "yan etkileri" değil, doğrudan hedefleri haline geldi.
Uluslararası Tepkiler Bekleniyor
Batılı ülkelerden henüz somut açıklamalar gelmedi ama gelmeli de. Çünkü her geçen gün ölen masum insanlar sadece istatistik olmamalı. BM, NATO - bu kuruluşlar tam da bu durumlar için var değil mi?
Rusya'nın bu saldırıları ne zamana kadar devam edecek? Ukrayna ne kadar dayanabilir? Sorular çok, cevaplar yok. Ama bir gerçek var ki, her iki tarafta da ölen insanların aileleri için hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
Bu savaşın bitmesi için diplomatik çözümler aranmalı - diyeceğim ama diplomasi masasında oturanların acı çeken insanları unuttuğunu düşünmeden edemiyorum. Ukrayna halkı dayanıklı, evet, ama her şeyin bir sınırı var.
