Kim derdi ki günlük telaşelerin arasında, çocukların koşturmacasıyla geçen zamanın içinde, böylesine köklü bir tarih nefes alıyor olacak? İşte Erzincan'da öyle bir şey oluyor. Evlerin içindeki atölyelerde, mutfakların bir köşesinde, kadınlar bin yıllık bir geleneği yeniden hayata döndürüyor.
Bakır. Soğuk, sert, ama işlendiğinde ışıldayan bir metal. Onlar bu soğuk metale sıcak dokunuşlarını katıyor. Çekiç sesleri arasında, ince işçilikle, desen desen işliyorlar bakırı. Her vuruş, bir öykü aslında. Geçmişten bugüne uzanan.
Nereden Çıktı Bu Bakır Sevdası?
Aslında hiç bitmemiş. Sadece unutulmaya yüz tutmuş. Erzincan Belediyesi ve İŞKUR iş birliğiyle hayata geçirilen "Bakır İşlemeciliği Kursu" ile kadınlar hem aile bütçelerine katkı sağlıyor hem de kaybolmaya yüz tutmuş bu sanatı canlandırıyor. Kursa katılan ev hanımları, günlük hayatın koşuşturmacasından sıyrılıp sanatla buluşuyor.
Kurs eğitmeni Ayşe Yılmaz—ki kendisi bu işin duayenlerinden—anlatıyor: "Amacımız sadece meslek öğretmek değil. Bu toprakların hafızasını yeniden canlandırmak. Bakır, bizim kültürümüzde hep vardı. Şimdi kadınlarımızın elleriyle yeniden hayat buluyor." Gerçekten de öyle. Her işlenmiş bakır tabak, her işlemeli cezve, aslında bir kültürün yeniden dirilişinin simgesi.
Peki Ya Kadınlar Ne Diyor?
Kursiyerlerden Fatma Öztürk, "Evde oturup durmaktansa burada hem sosyalleşiyoruz hem de üretiyoruz" diyor. Gözlerindeki ışıltı her şeyi anlatıyor aslında. Bir diğer kursiyer, Zeynep Kaya ise şunları ekliyor: "Yaptığımız ürünlerin beğenilmesi, satılması... Tarifsiz bir duygu. Aileme katkıda bulunmak harika."
Belediye Başkanı Bekir Aksun da projeye tam destek veriyor. "Kadınlarımızın emeğiyle bu tarihi mirası yaşatacağız" diyor. Ve ekliyor: "Bu sadece bir kurs değil; kültürel bir diriliş hareketi."
Erzincan—bakırın soğuk parıltısıyla, kadınların sıcak dokunuşuyla—sessiz sedasız bir kültür devrimine ev sahipliği yapıyor. Belki de Türkiye'nin dört bir yanındaki kadınlara ilham olacak bu diriliş hikâyesi. Kim bilir?
