Çekiç sesleri yıllardır aynı ritmi tutturuyor ama artık daha az duyuluyor. Kasabanın ruhunu taşıyan o özel taşlar, modern yapıların gölgesinde kaybolmaya yüz tutmuş durumda. Ancak bir grup inatçı usta, bu geleneği diriltmek için adeta bir seferberlik başlattı.
"Bizim taşımızın bir benzeri yok" diyor 40 yıllık taş ustası Mehmet Ali, alnındaki teri silerken. "Yıllar önce dedem öğretti bu işi. Şimdi gençler betona kaçıyor ama biz pes etmeyeceğiz."
Asırlık Beceriler Tehlikede
Narin dokunuşlarla şekil alan taşlar, bölgenin karakterini yansıtan eşsiz desenlere sahip. Ustaların anlattığına göre, her çekiç darbesi aslında bir hikaye anlatıyor. Ama ne yazık ki bu hikayelerin sonu yaklaşıyor gibi görünüyor.
- Son 10 yılda aktif usta sayısı %70 azaldı
- Yerel yönetimler destek için harekete geçti
- Unutulmaya yüz tutan 12 farklı taş işleme tekniği belgelendi
"Gençler için cazip değil belki ama bu işin bir ruhu var" diye ekliyor 62 yaşındaki Fikriye teyze, elleri nasırlı ama gözleri ışıl ışıl. "Sabah erken kalkıp taşın sesini dinlemek... Bunun yerini hiçbir şey tutamaz."
Kültür Bakanlığı Devreye Giriyor
Konuyla ilgili son gelişmeler umut verici. Yetkililer, bu geleneksel zanaatı korumak için özel bir proje başlattı. Atölyeler, eğitim programları ve belki de en önemlisi - gençlere yönelik teşvikler konuşuluyor.
Bir yandan da turizm potansiyeli keşfediliyor. Yabancı ziyaretçiler, bu el yapımı taş işçiliğine büyük ilgi gösteriyor. Belki de çözüm, geçmişle geleceği bu şekilde buluşturmakta yatıyordur.
Son söz yine Mehmet Ali ustadan: "Bu taşlar bizim kimliğimiz. Kaybolmasına izin veremeyiz. Çocuklarımızın da bu güzelliği görmeye hakkı var."
