Çocuğunuzla kurduğunuz iletişim bazen tıkanıyor mu? O zaman şu basit ama etkili gerçeği hatırlayın: Her çocuk, derinlerde, anlaşıldığını hissetmeye ihtiyaç duyar. Bu, iletişimin bel kemiğidir adeta.
Peki nasıl sağlanır bu mucizevi his? İşin sırrı, gerçekten dinlemekte yatıyor. Yani, sadece sözlerini değil, duygularını da duymak. "Ödevini yapmadın" demek yerine, "Ödevler konusunda zorlandığını görüyorum, bu seni üzüyor olmalı" gibi bir yaklaşım, dünyaları değiştirebilir. Çocuğunuz, duygusunun fark edildiğini görünce kendini güvende hisseder. İşte o kapı aralanır.
Pratik Adımlarla Güvenli İletişim Rehberi
Günlük koşuşturmada bunları uygulamak zor gelebilir, biliyorum. Ama denemeye değer. İşte hayatınızı kolaylaştıracak birkaç yöntem:
- Göz Teması Kurun: Telefonu bir kenara bırakıp onun seviyesine inmek, "Buradayım ve seni dinliyorum" mesajının en net halidir.
- Yargılamadan Dinleyin: "Neden böyle yaptın?" sorusu savunmaya geçirir. "Bu olay seni nasıl hissettirdi?" sorusu ise paylaşımı teşvik eder.
- Duygularını Adlandırın: "Kızgın gibisin", "Heyecanlısın galiba" gibi ifadeler, onun iç dünyasını anladığınızı gösterir.
Aslında mesele şu: Çocuklar sözlerle değil, hislerle iletişim kurar. Onlara verdiğimiz tepkiler, kelimelerden çok daha fazlasını anlatır. Bir düşünün, siz anlaşılmadığınızı hissettiğinizde nasıl kapanırsınız? Çocuklar da öyle.
Ufak Dokunuşlar, Büyük Etkiler
Bazen en karmaşık görünen sorunların çözümü inanılmaz basittir. Omzuna bir dokunuş, sarılma teklifi veya birlikte yapılan kısa bir yürüyüş... Bunlar, "Ben buradayım" demenin en güçlü yollarıdır. Çocuğunuz sizinle konuşmak istediğinde, mümkün olduğunca "şimdi"ye zaman ayırmaya çalışın. "Sonra"ların birikip bir duvar ördüğünü unutmayın.
Sonuçta, mükemmel ebeveyn diye bir şey yok. Hepimiz hata yaparız. Önemli olan, o hatalardan sonra iletişim köprüsünü yeniden inşa etmek için çabalamak. Çocuğunuza verdiğiniz güven hissi, ona verebileceğiniz en değerli hediyedir belki de.
