Doha'nın o bildik sıcak havası, bugün bambaşka bir heyecana tanıklık etti. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Katar'a yaptığı resmi ziyaretin ilk gününde gerçekten görkemli bir törenle karşılandı. Sanki iki eski dostun buluşması gibiydi her şey - samimi, sıcak, ama bir o kadar da protokole uygun.
Aslında bu tür törenler genelde resmiyet kokar, biliyorsunuz. Ama bugün öyle değildi. Havaalanındaki o kırmızı halı, sanki iki ülke arasındaki dostluğun rengini yansıtıyor gibiydi. Ve Katar Emiri Şeyh Temim bin Hamed Al Sani... Onun Erdoğan'ı karşılama biçimi, ilişkilerin ne kadar özel olduğunu anlatmaya yetiyordu aslında.
Törenin Ayrıntıları
İşte o anlar: Askeri bando eşliğinde İstiklal Marşı'mız çalındığında, insanın tüyleri diken diken oluyor. Yurtdışında böyle anlar her zaman daha farklı hissediliyor. Katar askerlerinin disiplini ve törenin kusursuz işleyişi gerçekten takdire şayan.
Protokol gereği yapılan resmi tokalaşmalar, aslında sıradan bir iş gibi görünebilir. Ama bu seferki farklıydı - gözlerindeki o sıcak ifade, samimiyetin en güzel göstergesiydi. İki lider arasındaki diyalog, sadece kameralar için değil, gerçekten içten geldiği belli olan bir sohbetti.
Dostluk Köprüsü
Bu ziyaret aslında sadece resmi bir ziyaretten çok daha fazlası. Türkiye ile Katar arasında son yıllarda inşa edilen o güçlü bağların bir teyidi gibi. Ekonomiden güvenliğe, kültürel işbirliğinden siyasi diyaloğa kadar uzanan geniş bir yelpazede ilişkilerimiz var.
Ve şunu söylemeden geçemeyeceğim: Körfez bölgesinde böylesine istikrarlı ve güçlü ilişkiler kurmak hiç de kolay değil. Ama Türkiye ve Katar, adeta bölgede bir istisna oluşturuyorlar. Bu dostluk, her iki ülke vatandaşları için de gurur verici.
Ziyaretin devamında ekonomik işbirliği anlaşmalarının imzalanması bekleniyor. Belki de en önemlisi, iki ülke arasındaki ticaret hacminin daha da artırılması yönünde adımlar atılacak. Bölgesel gelişmeler hakkında fikir alışverişinde bulunulacak olması da ayrıca önem taşıyor.
Katar'daki bu sıcak karşılama, Türkiye'nin bölgedeki saygın konumunun da bir göstergesi aslında. Diplomasi denen şu karmaşık dünyada, böyle samimi buluşmalar her zaman umut verici oluyor.
