Ramallah'ın o bildik sisli sabahında, beklenen an nihayet geldi. İsrail hapishanelerinden salıverilen Filistinli mahkumlar, adeta bir destan kahramanı gibi karşılandı şehirde. Yıllardır özlemle bekleyen ailelerin gözlerindeki o parıltıyı tarif etmek kelimelerin gücünü aşıyor doğrusu.
Konvoy halinde gelen araçların her biri, aslında birer özgürlük simgesiydi sanki. İnsanların coşkusu o kadar büyüktü ki, bazen sevinç gözyaşlarıyla hüzün birbirine karışıverdi. Kimi anneler evlatlarına kavuşmanın verdiği mutlulukla baygınlık geçirirken, kimi babalar yılların hasretini bir anda silebilmek için çırpınıyordu.
Duyguların Dili Her Şeyden Üstün
O anları izlerken şunu düşünmeden edemedim: Özgürlük denen şey aslında ne kadar da kıymetli. Mahkumlardan biri, tam sekiz yıl sonra ilk kez kucaklıyordu çocuğunu. Çocuğun "Baba sensin, değil mi?" sorusu ise ortalığı sessizliğe boğdu. İşte o an, her şeyi anlatmaya yetiyordu aslında.
Ramallah meydanı adeta bir bayram yerine dönmüştü. Filistin bayrakları, zafer işaretleri, sevinç çığlıkları... Tören alanında toplanan kalabalık o kadar büyüktü ki, insan seli derken ne demek istediğimi daha iyi anlarsınız.
Yeni Bir Başlangıç mı?
Uzmanlar bu gelişmeyi nasıl yorumluyor dersiniz? Aslında olay sadece mahkumların serbest bırakılmasından ibaret değil. Bölgedeki gerilimin azalmasına yönelik küçük ama önemli bir adım belki de. Tabii bunu zaman gösterecek.
Serbest bırakılan mahkumların çoğunun genç yaşta olduğunu öğrenmek beni şaşırttı açıkçası. Hayatlarının en güzel yıllarını hapishanelerde geçirmişler. Şimdi ise yeni bir hayata başlamanın hem heyecanı hem de korkusu var yüzlerinde.
Filistin yetkililerinin bu konudaki tutumu oldukça net: "Bu bir zaferdir" diyorlar. Ama asıl zafer, bu insanların normal hayatlarına dönebilmesi olacak bence. Topluma kazandırılmaları, iş bulmaları, aile kurmaları... Zorlu bir süreç onları bekliyor anlayacağınız.
Ortadoğu'nun bu kadim topraklarında yaşananlar bize şunu hatırlatıyor: Özgürlük herkesin hakkı. Ve bazen en basit şeyler -bir çocuğu kucaklamak, sevdiklerinle akşam yemeği yemek- aslında en değerlileri.
