Dün Meclis’teydim, kulislerde dolaşan bir konu var: İmralı. Herkes konuşuyor ama kimse üstüne gitmeye cesaret edemiyor sanki. Ta ki MHP’li Yılmaz Yıldız söz alana kadar.
İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu’nda bir öneri patlattı adeta. Dedi ki, "Bu iş artık şeffaflaşmalı. Gidin, orada bir komisyon oluşturun. Görüşmeler kayıt altına alınsın, her şey ortada olsun." Cümleler kısa, net ve bir o kadar da sertti.
Aslında mesele sadece bir cezaevi meselesi değil. Bu, devletin itibarıyla, adaletin tecellisiyle ilgili çok daha derin bir mesele. Yıldız'ın altını çizdiği gibi, "İnsan hakları evrensel bir değerdir" ve Türkiye bu konuda sınıfta kalmamalı.
Peki, Neden Şimdi?
Belki de uzun süredir devam eden tartışmalar bir sonuç vermedi. Belki de kamuoyundaki soru işaretleri artık görmezden gelinemeyecek boyutta. Yılmaz Yıldız, tam da bu noktada, "Gelin, bu işi resmiyete dökelim" diyerek seslendi. Meclis’ten bir heyet gitsin, incelesin, denetlesin. Kayıtlar tutulsun, şüphe kalmasın.
Öneri sadece bir öneri değil aslında; bir nevi yüzleşme çağrısı. Hem devlet kurumlarına hem de topluma. "Artık karanlıkta kalan hiçbir nokta kalmasın" demek istiyor bence.
Pratikte Ne Anlama Geliyor?
Eğer kabul görürse, İmralı Cezaevi'ndeki koşullar, görüşme prosedürleri ve tutukluların hakları titizlikle mercek altına alınacak. Kayıt altına alınan her diyalog, ileride yaşanabilecek herhangi bir anlaşmazlıkta delil niteliği taşıyacak. Bu, hem şeffaflık adına büyük bir adım hem de hesap verilebilirliğin somut bir göstergesi olacak.
Kim bilir, belki de bu öneri diğer cezaevleri için de bir model oluşturabilir. Nihayetinde, adalet sadece dışarıda değil, içeride de sağlanmalı.
Sonuç olarak, Yılmaz Yıldız'ın bu çıkışı Meclis’te sadece bir tartışma başlatmakla kalmadı, aynı zamanda Türkiye’nin insan hakları ve adalet konusundaki samimiyetini de test eden bir öneri olarak tarihe geçti. Bakalım, sırada ne olacak?
