Tarih, aslında hep aynı hikayeyi anlatıyor bize. Gücünü zulümden alanlar, bir gün mutlaka yerlerini adalete bırakıyor. Bugün dünyanın dört bir yanında yaşananlar da aslında bu kadim gerçeğin yansımalarından ibaret.
Kimileri için bu sadece naif bir umut belki ama aslında çok daha fazlası. İnsan ruhunun özgürlük arayışı hiçbir zaman tamamen bastırılamaz – tarih bunun sayısız örneğiyle dolu. Zalimler geçici zaferler kazanabilir, evet. Ama nihai zafer her daim haklıdan yana olmuştur.
Zulmün Kısa Ömrü
Şunu anlamak gerekiyor: Zulüm, aslında kendi sonunu kendi hazırlar. İnsanlar üzerinde kurduğu baskı ne kadar şiddetli olursa, o özgürlük arayışı da bir o kadar güçlü filizlenir. Tıpkı bir yayı sıktıkça gerilimin artması gibi.
Dünya tarihine baktığımızda, en güçlü görünen diktatörlüklerin bile nasıl çöktüğünü görüyoruz. Halkların sabrı ve direnci karşısında dayanamamışlar. Bu, neredeyse fiziksel bir kanun gibi işliyor.
Günümüz Mücadeleleri
Bugün de dünyanın pek çok köşesinde benzer mücadeleler sürüyor. İnsanlar, temel hakları için seslerini yükseltiyor. Kimi zaman sokaklarda, kimi zaman sanatla, kimi zaman da sessiz direnişlerle.
Belki de en önemlisi, artık hiçbir zulmün gizli kalmaması. Teknoloji sayesinde dünya gerçekten küçüldü ve insanlar birbirlerinin çığlıklarını duyabiliyor. Bu bile başlı başına büyük bir güç.
Adaletin Doğası
Adalet, tıpkı su gibidir – mutlaka bir yol bulur kendine. Bazen yavaş akar, bazen hızlı. Ama daima ileriye doğru hareket eder. Zalimlerin geçici zaferleri aslında onların sonunun başlangıcıdır çoğu zaman.
İnsanlık tarihi boyunca hep böyle olmadı mı? Güç sarhoşluğuna kapılanlar, en tepede olduklarını sandıkları anda aslında düşüşe geçmişlerdir. Tarih, bu ironiyle dolu.
Peki neden hala aynı hatalar tekrarlanıyor? Sanırım insan doğasının bir parçası bu – gücün zehirleyici etkisine karşı direnememek. Ama her seferinde aynı son: Çöküş.
Umudu Beslemek
Şimdi bazılarınız 'Bu iyimserlik biraz fazla değil mi?' diye düşünebilir. Belki. Ama umut, aslında direnmenin en güçlü silahı. Tarih, umudunu kaybetmeyenlerin kazandığını gösteriyor bize.
Günümüzde yaşananlar da aslında bu gerçeğin teyidi. İnsanlar artık daha bilinçli, daha connected. Zalimlerin oyunları eskisi kadar işlemiyor. İşte bu yüzden diyorum: Kaybedecekler. Kaçınılmaz olan bu.
Son söz: Belki yol uzun, belki zorlu. Ama nihai zafer her zaman haklıdan, mazlumdan yana olacak. Tarih bunu yazıyor – biz sadece okuyoruz.
