Düşünün: tam çeyrek asır geçmiş aradan. Son kez 1999'da görmüştük böyle bir başarıyı. Ve işte o an yeniden geldi çattı - hem de nasıl!
Almanya'da düdükler çalıp saha karardığında, Türkiye'de yürekler atmaya başladı. 81-78'lik skorla biten o müthiş karşılaşma, bizlere unutulmaz bir gece yaşattı.
Destansı Mücadele
Maçın ilk yarısı... Aman tanrım, hiç de iç açıcı değildi açıkçası. 13 sayılık bir farkla kapattık devreyi. İtiraf edeyim, ben de 'acaba?' diye düşünmedim değil. Ama onlar -12 Dev Adam- asla pes etmediler.
Üçüncü periyot başladığında her şey değişti. Birdenbire! Sanki sihirli bir değnek değmişti takımımıza. Şutlar isabet buldu, savunma çelikleşti, oyun kuruluşu kusursuzlaştı.
Kahramanlar Geçidi
Şanlıurfalı çocuk Furkan Korkmaz'dan bahsetmezsem olmaz. 20 sayı! Yirmi! Alnının teri, yüreğinin ateşiyle adeta maçı tek başına dönüştürdü diyebilirim.
Ve tabii Shane Larkin... 22 sayılık performansıyla 'Bu gece bizim gecemiz' dedirtti resmen. Sadece sayı üretmekle kalmadı, maçın ritmini de mükemmel kontrol etti.
Alperen Şengün'ü unutmak mümkün mü? 14 sayı, 8 ribaund - deli işi! Pota altında devleşti resmen.
Duygusal Anlar
Son düdük çaldığında, saha bir anda duygu seli oldu. Oyuncular, teknik ekip, herkes birbirine sarıldı. Gözlerdeki yaşlar, yüzlerdeki gülümsemeler... 24 yıllık özlemin bitişini izliyorduk.
Teknik direktörümüz Ergin Ataman'ın yüzündeki ifade paha biçilemezdi. 'Yaptık' der gibiydi. Tüm eleştirilere, tüm şüphelere inat, tarih yazdı.
Pazar günü final var. İspanya ya da Almanya'yı bekliyoruz. Ama şunu söyleyebilirim: kim gelirse gelsin, 12 Dev Adam hazır!
Bu takım sadece basketbol oynamıyor, bir milletin hayallerini sırtlıyor. Ve inanın, o hayaller artık çok daha yakın.
