Madrid'de akşam saatlerinin ışıltısı, Santiago Bernabeu'nun devasa ışıldaklarına karışıyordu. Tribünlerdeki taraftarların heyecanı neredeyse dokunulabilir bir şeydi - o keskin, elektrikli hava ki büyük maçlardan önce hissedilir. Ve evet, bu da onlardan biri olacaktı.
İlk yarı… ah, ilk yarı Madridliler için tam bir kabustu. 35. dakikada kimin aklına gelirdi ki Antonio Rüdiger'in kendi kalesine bir gol atacağı? Öyle oldu işte. Mallorca'nın ortasında meşin yuvarlak savuşturulurken talihsiz bir dokunuşla filelerle buluştu. Stadyum bir anlığına sessizliğe gömüldü, inanılmazdı!
İkinci yarıya uyanık başladı Madrid. Baskıyı artırdılar, olmaz denen şansları zorladılar. Ve 48. dakikada nihayet ödülü aldılar: Aurelien Tchouameni'nin kafasıyla attığı gol, takımına hem dengeyi getirdi hem de moral oldu. O anda her şey değişti, inanın.
Gol sonrası Mallorca dirense de, Madrid'in hücum dalgaları birbirini izliyordu. Ve 78. dakikada… işte o an! Dani Carvajal, Luka Modric'in kornerinden gelen topa mükemmel bir vuruşla son noktayı koydu. Tribünler ayağa kalktı, teknik direktör Carlo Ancelotti havaya yumruklarını sıktı – ne dram, ne duygu!
Maçın geri kalanında Mallorca bir şey yapamadı. Madrid, sahaya adeta zincirledi rakip takımı. Son düdükte skor tahtasında 2-1 yazıyordu ve bu, liderliğe giden yolda altın değerinde bir galibiyetti.
Bu arada, Jude Bellingham'ın sarı kart görmesiyle bir sonraki maçta yokluğu hissedilecek. Onsuz nasıl bir oyun sergilerler, bilinmez; ama bu takımın karakteri belli – pes etmiyorlar.
Geceyi üç puanla kapatan Real Madrid, ligdeki liderlik koltuğunu sağlamlaştırdı. Taraftarlar mutlu, teknik ekip memnun… Vallahi, futbol böyle bir şey!
