Rize'nin o meşhur çay kokulu havasında, Çaykur Rizespor taraftarı tribünleri doldurmuştu ama bekledikleri gol sevincini bir türlü yaşayamadılar. İstanbul Başakşehir ise -ne de olsa konuk takım- sahadan bir puanla ayrılmanın memnuniyetsiz memnuniyetiyle uzaklaştı.
Maçın ilk yarısı... Of ya, tam bir hayal kırıklığıydı desem yalan olmaz. İki takım da sanki 'aman gol yemeyelim' derdine düşmüş, oyunu ortada bırakmışlardı. Top orta sahada gidip geliyor, kimse son vuruşu yapmaya cesaret edemiyordu. Taraftar ise sabırsızlanıyordu doğal olarak.
İkinci Yarıda Hareketlendi Ama...
İkinci fortyfivedakika başladığında işler biraz değişti sanki. Ev sahibi takım, taraftarın desteğiyle biraz daha baskın oynamaya başladı. Ama ne var ki -klasik futbol lafıdır- 'son vuruşlar bir türlü isabet bulmadı'. Başakşehir ise kontrataklarla tehlikeli olmaya çalıştı ama Rizespor defansı ciddi anlamda disiplinliydi.
Aslında maçın kaderini değiştirebilecek birkaç pozisyon vardı. Mesela 67. dakikada Rizespor'un attığı şut... Kaleci müthiş bir kurtarış yaptı, inanılmazdı gerçekten. Sonra Başakşehir'in önünde kaçırılan fırsat... Of, o pozisyonda gol olmamasına şaşırdım doğrusu.
Son Dakikalar ve Skor Değişmedi
Maçın bitime yakın dakikalarında her iki teknik direktör de oyuncu değişiklikleriyle takımlarına farklı bir soluk getirmeye çalıştılar. Ama nafile! Skor bir türlü değişmek bilmedi. Son düdük çaldığında, saha adeta bir 'keşke'ler arenasına dönmüştü.
Bu beraberlikle Çaykur Rizespor puanını bir tık daha yukarı taşırken, Başakşehir için ise -açıkçası- deplasmanda alınan bir puan belki de kayıp sayılmazdı. Ama şunu söylemeden geçemeyeceğim: İki takım da daha iyisini yapabilirdi bence.
Futbol böyle bir şey işte. Bazen tüm çabalar, tüm mücadeleler gol olarak geri dönmüyor. Ama seyirci olarak izlemesi keyifli bir maçtı diyemeyeceğim, itiraf etmeliyim.
